CRIXIVAN 400 mg harde capsules

Crixivan is een geneesmiddel dat de werkzame stof indinavir bevat. Het is verkrijgbaar in de vorm van capsules (200 en 400 mg).

Crixivan wordt in combinatie met andere anti-hivmiddelen gebruikt voor de behandeling van patiënten die zijn geïnfecteerd met het humaan immunodeficiëntievirus type 1 (hiv 1), een virus dat de ziekte aids (verworven immunodeficiëntiesyndroom) veroorzaakt.

Het geneesmiddel is uitsluitend op doktersvoorschrift verkrijgbaar.

De behandeling met Crixivan moet worden gegeven door artsen die ervaring hebben met de behandeling van hiv-infecties. Crixivan moet in combinatie met andere antivirale geneesmiddelen worden gebruikt. De standaarddosis is 800 mg om de acht uur. De capsules moeten in hun geheel worden doorgeslikt zonder voedsel maar met water een uur vóór of twee uur na een maaltijd. Crixivan mag echter ook worden gegeven met een vetarme lichte maaltijd. Crixivan kan ook worden gebruikt in een dosering van 400 mg tweemaal daags, wanneer iedere dosis in combinatie met 100 mg ritonavir (een ander antiviraal middel) wordt genomen. Het gebruik van Crixivan met ritonavir is op beperkt bewijs gebaseerd. De dosering van Crixivan moet worden aangepast bij patiënten die andere geneesmiddelen innemen of die leverproblemen hebben. Om het risico op het ontwikkelen van

nierstenen te vermijden, moeten patiënten veel vocht drinken (minstens 1,5 liter per etmaal voor volwassenen).

De werkzame stof in Crixivan, indinavir, is een proteaseremmer. Deze blokkeert een enzym (protease) dat een rol speelt bij de vermenigvuldiging van hiv. Als dit enzym wordt geblokkeerd, vermenigvuldigt het virus zich niet op normale wijze, waardoor de infectie zich minder snel uitbreidt. Crixivan, ingenomen in combinatie met andere antivirale middelen, vermindert de hoeveelheid hiv in het bloed en houdt deze op een laag peil. Crixivan geneest een hiv-infectie of aids niet, maar het middel kan de schade aan het immuunsysteem en de ontwikkeling van infecties en aandoeningen die met aids zijn verbonden wel uitstellen. Ritonavir is een andere proteaseremmer die als ‘booster’ (versterker) wordt gebruikt. Het vertraagt de snelheid waarmee indinavir wordt afgebroken, zodat de indinavirspiegel in het bloed stijgt. Hierdoor kan met een lagere dosering indinavir hetzelfde antivirale effect worden bereikt.

Toediening van Crixivan zonder ritonavir is onderzocht in drie onderzoeken bij in totaal 524 met hiv geïnfecteerde volwassenen. In de onderzoeken werd naar Crixivan als monotherapie gekeken of in combinatie met andere antivirale geneesmiddelen, en het middel werd vergeleken met andere antivirale geneesmiddelen (zidovudine, didanosine and lamivudine). De belangrijkste maatstaf voor de werkzaamheid was de virale last (de hiv-concentratie in het bloed van de patiënt) na 24 weken behandeling.

De firma heeft ook gegevens van vier onderzoeken uit de wetenschappelijke literatuur overgelegd, waarin werd gekeken maar het effect van Crixivan in combinatie met ritonavir. Aan het onderzoek

deden 20 patiënten mee die Crixivan al hadden gebruikt zonder ritonavir en 123 patiënten die nog niet eerder een behandeling voor hiv hadden gehad.

Bij volwassenen was Crixivan in combinatie met andere antivirale geneesmiddelen, maar zonder ritonavir werkzamer dan de vergelijkingsgeneesmiddelen. In een onderzoek had 90% van de patiënten die met een combinatietherapie van Crixivan en zidovudine en lamivudine waren behandeld na 24 weken een virale last van minder dan 500 kopieën/ml, in vergelijking met 43% van de groep die alleen met Crixivan was behandeld, en niemand van de groep die met zidovudine en lamivudine zonder Crixivan was behandeld.

Uit de gepubliceerde onderzoeken bleek dat met ritonavir versterkt Crixivan vergelijkbare concentraties indinavir in het bloed produceert als Crixivan ingenomen zonder ritonavir. De combinatie was tot twee jaar effectief.

De meest voorkomende bijwerkingen van Crixivan (waargenomen bij meer dan 1 op de 10 patiënten) zijn een verhoogd gemiddeld celvolume (grote rode bloedcellen), lagere concentraties neutrofielen (een bepaalde witte bloedcel) hoofdpijn, duizeligheid, misselijkheid, braken, diarree, dyspepsie (brandend maagzuur), geïsoleerde asymptomatische hyperbilirubinemie (verhoogd gehalte aan bilirubine in het bloed zonder symptomen), verhoogde gehaltes leverenzymen (alanine- en aspartaat- transaminasen), huiduitslag, droge huid, hematurie (bloed in de urine), proteïnurie (eiwit in de urine),

Crixivan

Blz. 2/3

kristalurie (kristallen in de urine), asthenie (zwakte) of vermoeidheid, smaakstoornissen (een veranderde smaakgewaarwording) en buikpijn. Zie de bijsluiter voor het volledige overzicht van alle gerapporteerde bijwerkingen van Crixivan.

Crixivan mag niet worden gebruikt bij mensen die mogelijk overgevoelig (allergisch) zijn voor indinavir of voor enig ander bestanddeel van het middel. Crixivan mag niet worden voorgeschreven aan patiënten die een van de volgende geneesmiddelen innemen:

• geneesmiddelen die op dezelfde manier als Crixivan worden afgebroken en die schadelijk zijn bij hoge concentraties in het bloed;
• amiodaron (gebruikt bij hartritmestoornissen);
• terfenadine, astemizol (doorgaans gebruikt voor de behandeling van allergische verschijnselen – deze geneesmiddelen zijn mogelijk zonder voorschrift verkrijgbaar);
• cisapride (gebruikt voor het verlichten van bepaalde maagklachten);
• alprazolam, triazolam, midazolam via de mond ingenomen (gebruikt bij de behandeling van angstaanvallen of slapeloosheid);
• pimozide (gebruikt voor de behandeling van psychische aandoeningen);
• ergotderivaten (gebruikt bij de behandeling van migraine);
• simvastatine, lovastatine (gebruikt voor het verlagen van het cholesterolgehalte in het bloed);
• rifampicine (gebruikt voor de behandeling van tuberculose);
• sint-janskruid (een kruidenpreparaat gebruikt om depressies te behandelen).

Aanvullende beperkingen zijn van toepassing indien Crixivan samen met ritonavir wordt ingenomen. Zie de bijsluiter van ritonavir voor de volledige lijst.

Net als bij andere anti-hivmiddelen lopen patiënten die Crixivan nemen ook risico op lipodystrofie (veranderingen in de verdeling van lichaamsvet), osteonecrose (afsterven van botweefsel) of het zogenoemde immuunreactiveringssyndroom (ontstekingsreacties veroorzaakt door het zich herstellende immuunsysteem). Patiënten met leverproblemen (waaronder een infectie met hepatitis B of C) lopen bij gebruik van Crixivan een verhoogd risico op leverschade.

Het CHMP heeft geconcludeerd dat de voordelen van Crixivan groter zijn dan de risico’s en heeft geadviseerd een vergunning te verlenen voor het in de handel brengen van dit middel.

De Europese Commissie heeft op 4 oktober 1996 een in de hele Europese Unie geldige vergunning verleend voor het in de handel brengen van Crixivan.

Het volledige EPAR voor Crixivan is te vinden op de website van het Europees Geneesmiddelenbureau: ema.europa.eu/Find medicine/Human medicines/European Public Assessment Reports. Lees de bijsluiter (ook onderdeel van het EPAR) of neem contact op met uw arts of apotheker voor meer informatie over de behandeling met Crixivan.

Deze samenvatting is voor het laatst bijgewerkt in 05-2012.

Crixivan

Blz. 3/3