Primaire dysmenorroe:
Dysmenorroe wordt gedefinieerd als stekende, krampende, kloppende of doffe (soms blijvende) pijn in de baarmoeder rond de menstruatie en wordt onderverdeeld in primaireen secundaire menstruatiepijn. Ze treden meestal één dag na het begin van de bloeding op en verdwijnen na twee tot drie dagen. Deze pijn gaat vaak gepaard met hoofdpijn, misselijkheid, constipatie of diarree, rugpijn en frequent urineren - braken komt minder vaak voor.
Eine primäre Dysmenorrhoe ist eine schmerzhafte Uteruskontraktion verursacht durch eine Verletzung der Gebärmutterschleimhaut.
Sekundäre Regelschmerzen sind durch Veränderung im Beckenbereich gekennzeichnet.
Trotz nicht eindeutiger Ursache für eine primäre Dysmenorrhoe akzeptieren die meisten Forscher die Annahme, dass eine erhöhte Synthese von Prostaglandinen (d.h. Wirken als Gewebshormone und Mediator bei Schmerzvermittlung und Entzündungsprozessen) damit assoziiert werden könnte (besonders E2 und F2α). Dabei werden Arzneimitteltherapien und komplementäre medizinische Ansätze häufig zum Schmerzlindern angewendet, indem sie die Freisetzung und Produktion von diesen Gewebshormonen hemmen können. Dazu werden sogenannte NSARs (d.h. nichtsteroidale Antirheumatika) und orale Kontrazeptiva verwendet, welche jedoch bei längerer Einnahme zu Nebenwirkungen führen können.
Bij aanvullende methoden wordt gebruik gemaakt van kruiden, yoga, ontspanning, psychotherapie, massage, hypnose, vitaminen en supplementen zoals calcium en magnesium, alsook acupressuur en acupunctuur om menstruatiepijn te verlichten. Alle therapeutische methoden kennen hun beperkingen: terwijl NSAID's gecontra-indiceerd kunnen zijn bij patiënten met spijsverteringsproblemen, zijn bepaalde geneeskrachtige planten niet altijd gemakkelijk te vinden. Om een overzicht te geven van de huidige vooruitgang op dit gebied, analyseerden onderzoekers in de studie, gepubliceerd in 2019, 17 studies over het onderwerp.
Complementaire geneeskunde en medicijn therapie onderzocht:
Vanaf het begin tot maart 2018 werden databanken zoals Pubmed, Web of Sciences, Scopus, Iran medeyen SID doorzocht en werd literatuur in het Engels en Perzisch geanalyseerd. De inclusiecriteria waren:
- Gerandomiseerde klinische proeven
- Studie onderwerp dysmenorroe
- De patiënten hadden geen besmettelijke ziekten zoals virussen, schimmels, enz.
Exclusiecriteria waren onder meer de volgende:
- Onvoldoende steekproefomvang
- Beperkte steekproefomvang
- Infectieziekten
De opgenomen informatie werd door twee beoordelaars geanalyseerd en verwerkt.
Resultaten:
Van de in totaal 17 artikelen hadden er 10 betrekking op complementaire geneeskunde, 3 op geneesmiddelentherapieën en 4 op acupressuur en acupunctuur. Elk onderzoek had tussen 24 en 303 patiënten en duurde tussen 1 en 6 maanden. De gebruikte maatstaven waren de visueel analoge schaal en de klinische werkzaamheid van elke behandeling. Tot de geregistreerde bijwerkingen behoorden onder meer misselijkheid, braken, diarree, buikpijn en lever- of nieraandoeningen. In vijf studies over complementaire geneeskunde werd venkel gebruikt, in drie kamille en in drie de plantensoort Zataria multiflora. Al deze plantensoorten zijn in het verleden door middel van studies onderzocht op hun effect op menstruatiepijn. Wat de behandeling met geneesmiddelen betreft, vergeleek één studie celexcib capsules met paroxeen, één studie vergeleek vaginaal sildenafil citraat met vaginaal placebo en één studie vergeleek oraal mefenaminezuur met placebo-capsules met suiker.
De controlegroepen kregen placebo, placebo vaginale tabletten, Fenbid tabletten, ibuprofen tabletten, vitamine E, mefenaminezuur, etherische olie, indomethacine of naproxen. De studiegroepen kregen oraal diclofenac, vaginaal sildenafilcitraat, oraal celecoxib, venkelcapsules of -druppels, kamillecapsules of Zataria multiflora-druppels. Ook bleek uit de bestudeerde meta-analyses uit 2017 dat verschillende acupressuurmethoden, in vergelijking met medicamenteuze behandelingen, een alternatieve behandeling voor dysmenorroe zouden kunnen zijn, omdat er geen bijwerkingen zijn.
Conclusie:
Volgens de analyse zouden behandelingen in de complementaire geneeskunde, zoals geneeskrachtige planten en acupressuur, evenals geneesmiddelen, de waargenomen pijn kunnen verminderen door de prostaglandinespiegel te verlagen. Bovendien bleek uit het onderzoek dat de therapieën stikstofmonoxide bemiddelen, het endorfinegehalte verhogen en de bloedstroom in de baarmoeder verbeteren. Om een doeltreffend voordeel van deze behandelingen beter te beschrijven en de afwezigheid van ongewenste bijwerkingen te garanderen, zijn studies met grotere populaties, langere observatieperiodes, vergelijkingen met geneesmiddelen en idealiter analyse van moleculaire mechanismen nodig om dit wereldwijd belangrijke verschijnsel bij vrouwen van verschillende leeftijdsgroepen doeltreffender te behandelen en het wetenschappelijke debat op transparante wijze voort te zetten.
