Het hormoon progesteron:
Progesteron, ook wel het corpus luteum hormoon genoemd als de belangrijkste vertegenwoordiger van de zwangerschapshormonen, komt van nature in het lichaam voor. In het lichaam van de vrouw regelt dit hormoon de menstruatiecyclus, de ontvankelijkheid van het baarmoederslijmvlies, de innesteling van het embryo en het welslagen van de zwangerschap. In de tweede helft van de menstruatiecyclus, ook wel de luteale fase genoemd, wordt progesteron afgescheiden door het corpus luteum. Dit corpus luteum ontwikkelt zich uit de follikels in de eierstok na de ovulatie. Als er bevruchting plaatsvindt, verhindert het hormoon verdere follikelrijping. Tijdens de zwangerschap wordt het hormoon in grotere hoeveelheden geproduceerd door de placenta. In dit geval, helpt het om de baarmoeder te immobiliseren tijdens de zwangerschap.
In de geneeskunde wordt progesteron ofwel oraal toegediend in capsulevorm, ofwel wordt het hormoon plaatselijk aangebracht, bijvoorbeeld in de vorm van een crème.
Progesteron bij mannen:
In het mannelijk lichaam wordt progesteron geproduceerd in de testikels. De taak en functie van het hormoon zijn echter nog niet in detail onderzocht. Bovendien worden zowel bij vrouwen als bij mannen kleine hoeveelheden progesteron in de bijnierschors opgebouwd.
Mogelijke andere functies:
Over andere functies van het corpus luteum hormoon tijdens de zwangerschap, zoals de regulering van het immuunsysteem, de remming van de vroegtijdige melkproductie in de borsten, en de inductie van weeën, wordt nog gediscussieerd.
Vroeggeboorte en risicofactoren:
Vroeggeboorte wordt gedefinieerd als een geboorte die plaatsvindt vóór de voltooide 37e week van de zwangerschap. Afhankelijk van het land en de cultuur wordt de grens van de levensvatbaarheid van een vroeggeboorte verschillend geclassificeerd. Vroeggeboorte is wereldwijd een kritieke factor in prenatale morbiditeit en mortaliteit. Volgens de richtlijnen van de Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie in de DACH-regio sterven wereldwijd jaarlijks 965.000 te vroeg geboren kinderen in de eerste 28 dagen en nog eens 125.000 in de eerste vijf levensjaren als gevolg daarvan.
Het risico op vroeggeboorte wordt verhoogd door verschillende factoren, zoals een verkorte baarmoederhals, infecties of stress.
Bij een zwangerschap zonder complicaties wordt de baarmoederhals tegen het einde korter als onderdeel van de voorbereiding op de geboorte. Als de baarmoederhals echter eerder verkort (korter dan 25 mm vóór 24 weken zwangerschap), kan de baarmoederhals halverwege de zwangerschap opengaan, waardoor het risico op een vroeggeboorte toeneemt.
Progesteron in verkorte baarmoederhals:
Vooral in het tweede trimester (d.w.z. de 13e tot 27e week van de zwangerschap) is verkorting van de baarmoederhals een belangrijke risicofactor voor vroeggeboorte.
De gynaecologische verenigingen van de DACH-regio zijn van mening dat een vaginale progesteronvoorziening nuttig is in geval van een opening van de baarmoederhals tijdens de zwangerschap.
Mogelijke steun bij vroeggeboorte:
Een studie, gepubliceerd in het American Journal of Obstetrics & Gynecology, werpt licht op de vraag of het geven van progesteron het risico van vroeggeboorte vermindert. Zwangere vrouwen met een verkorte baarmoederhals werden verdeeld in een studiegroep (498 vrouwen) en controlegroep (476 vrouwen). De studiegroep kreeg vaginaal toegediend progesteron en de controlegroep kreeg een placebo. Het resultaat toont aan dat vaginaal progesteron het risico op vroeggeboorte vermindert en de geboorte-uitkomsten verbetert bij eenlingzwangerschappen bij vrouwen met een verkorte baarmoederhals in het midden van het trimester. Ook in de leeftijd tot twee jaar werden geen nadelige effecten op de neurologische ontwikkeling van het kind aangetoond.
