Medicatie voor vier poten

Waar moet je op letten:

Dieren hebben meestal een andere dosering van een medicijn nodig dan mensen, en daarom kan zelf toegediende medicatie erg gevaarlijk zijn. Als leek is het heel gemakkelijk om de symptomen die ons huisdier vertoont verkeerd te interpreteren en een verkeerde diagnose te stellen door het gebrek aan communicatie.

Paracetamol en Ibuprofen:

Voor zowel de hond als de kat is acetaminophen een potentiële giftige stof. Bij honden is een inname van 200mg/kg van de werkzame stof voldoende om duidelijke vergiftigingsverschijnselen waar te nemen. Bij katten is de hoeveelheid veel lager, namelijk slechts 60mg/kg paracetamol.

Normaal gesproken moeten de meeste pijnstillers in de lever worden afgebroken tot niet-giftige stoffen. Deze worden dan via de gal en de urine uitgescheiden.

Binnen 30 minuten na inname bevindt de toxische dosis zich in de bloedbaan van het dier en verhindert zuurstof zich te verbinden met erytrocyten (d.w.z. rode bloedcellen) en hepatocyten (d.w.z. levercellen). De hemoglobine, d.w.z. de eiwitten van de rode bloedcellen, kan de zuurstoftransportfunctie alleen vervullen als het daarin aanwezige ijzer in bivalente vorm aanwezig is. Paracetamol zorgt er echter voor dat het ijzer in zijn geoxideerde vorm blijft en daardoor geen zuurstof kan transporteren. Ademhalingsmoeilijkheden en blauwachtige slijmvliezen kunnen na 1 tot 4 uur bij het huisdier worden gezien. De reden voor de inname van de werkzame bestanddelen bij honden en katten kan het gevolg zijn van het zelf inslikken van gemakkelijk toegankelijke tabletten of van toediening door de eigenaar van het dier zelf.

Ibuprofen kan ook giftig zijn voor beide viervoeters als het wordt ingenomen. Bij orale toediening kan het geneesmiddel in de slijmvliezen van de dieren terechtkomen, waar het ernstige irritatie kan veroorzaken. Bloederig braaksel of bloederige diarree zijn mogelijke kuren. Hogere doses kunnen ertoe leiden dat het dier zijn eigen lichaamstemperatuur verlaagt en in shock raakt. Hartkloppingen en bewusteloosheid zijn het gevolg.

In beide gevallen moet zo spoedig mogelijk een dierenarts worden geraadpleegd, anders kunnen er ernstigere gevolgen optreden.

Andere giftige stoffen:

Heel vaak komt vergiftiging ook voor door voedsel en stimulerende middelen, die voor de mens als ongevaarlijk worden beschouwd. Het gaat onder meer om de stoffen cafeïne en theofylline of theobromine, die voorkomen in koffie (tot 200mg cafeïne per kopje), thee (tot 100mg cafeïne per kopje), cacao (14-20mg theobromine per gram) en chocolade (1,5 tot 15mg theobromine per gram). Zelfs een paar honderd milligram van deze stoffen kan dodelijk zijn voor huisdieren.

Verschillende cumarinederivaten, die worden toegevoegd aan parfums, tabaksproducten en cosmetica, kunnen eveneens toxische effecten veroorzaken.

Bewaar medicijnen op de juiste manier:

Het is vooral belangrijk om geneesmiddelen op een veilige plaats te bewaren, zoals beschreven in bijna alle bijsluiters. Anders bestaat het risico dat uw eigen huisdier, zonder toezicht van de eigenaar, het als voedsel herkent en opeet. Daarom moeten de verpakkingen goed gesloten worden bewaard op plaatsen die niet gemakkelijk toegankelijk zijn en mogen ze niet worden gegeten in de onmiddellijke nabijheid van het huisdier zelf.

Tijdig bezoek aan de dierenarts:

In elk geval moet altijd een dierenarts worden geraadpleegd, want het juiste advies, de diagnose, de dosering en de toediening van een geneesmiddel worden overgelaten aan de professionele deskundige. Als zich buiten de openingstijden van de dierenartsenpraktijk een acute situatie voordoet, moet de spoeddienst worden bezocht.