Natuurlijke vaginale flora en vaginale droogheid bij vrouwen

Vaginale flora in het vrouwelijk lichaam:

De vaginale flora is de natuurlijk voorkomende kolonisatie van bacteriën in het vaginale gebied. De afweerfunctie tegen ziekteverwekkers en de regulering van de vaginale streek behoren tot de belangrijkste taken van de vaginale flora. In een gezonde vagina zijn het aantal en de samenstelling van deze beschermende bacteriën in evenwicht. Deze verscheidenheid aan bacteriën (ongeveer 100 miljoen kiemen per milliliter vaginale afscheiding) wordt gedomineerd door melkzuurbacteriën, omdat deze zich het best kunnen vermenigvuldigen in het vaginale milieu. De essentiële functie van de melkzuurbacteriën, of lactobacillen, is het omzetten van de glycogenen, d.w.z. meervoudige suikers, afkomstig uit de vagina in melkzuur. Dit melkzuur verlaagt de pH van de vagina, waardoor andere ziekteverwekkende kiemen zich niet kunnen vermenigvuldigen. Naast melkzuur produceren lactobacillen ook waterstofperoxide, dat ook een antibacteriële werking heeft op de vagina. Idealiter ligt het zure vaginale milieu in een pH-gebied van 3,8 tot 4,4.

Veel voorkomende risicofactoren:

De meest voorkomende risicofactoren van vaginale onevenwichtigheid zijn onjuiste of gebrekkige intieme hygiëne, medicijngebruik, stress en hormonale veranderingen. Vooral wanneer er schommelingen zijn in de hormoonhuishouding van de vrouw, kan ook vaginale droogheid optreden.

Hormoonschommelingen:

Wanneer vrouwen in de climacterische periode komen, oftewel de menopauze, treden er hormonale schommelingen op in het vrouwelijk lichaam. Onder andere, het oestrogeen niveau daalt. Als gevolg daarvan vermindert de doorbloeding van de schaamlippen en de vaginale gebieden. Hierdoor kan de vagina uitdrogen.

Postmenopauzale vaginale aandoeningen:

Volgens een recent onderzoek, gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift JAMA Internal Medicine, klaagt bijna de helft van alle vrouwen over vervelende vulvovaginale symptomen na de menopauze. In het multicenter, gerandomiseerde, placebogecontroleerde klinische onderzoek werden 302 vrouwen gedurende 12 weken behandeld met hetzij het oestrogeen oestradiol (in tabletvorm), hetzij een vaginale vochtinbrengende crème, enkele malen per week. Een derde studiegroep kreeg gedurende de gehele studieperiode alleen een placebo-gel. Alle vrouwen hadden last van vaginale symptomen. Tot de meest voorkomende symptomen behoorden pijn bij vaginale penetratie (60% van de vrouwen), gevolgd door vaginale droogheid (21% van de vrouwen). Het resultaat van deze studie toonde aan dat noch de oestradiol-tabletten, noch de vaginale vochtinbrengende crème extra voordelen boden ten opzichte van de placebo-studiegroep. In principe werkt een placebo ongeveer 30% van de tijd. In dit geval werkte het placebo beter dan verwacht, aangezien er geen significante verschillen waren tussen de effecten van estradiol, de vaginale vochtinbrengende crème, en de placebogel. Volgens hoofdauteur Dr. Mitchell kunnen de smerende eigenschappen van de neutrale placebo gel een van de redenen zijn. Deze hebben misschien geholpen de vaginale droogheid te behandelen. Bijgevolg mag de mentale toestand, die waarschijnlijk de biologische toestanden in het lichaam kan beïnvloeden, niet worden genegeerd.

Een groot taboe?

Hoewel veel vrouwen vaginale disfunctie ervaren, zijn sommigen terughoudend om de vaginale of seksuele aandoening met een arts te bespreken. Daarom heeft een studie een vragenlijst ontwikkeld om de herkenning en diagnose van dergelijke genitale ongemakken bij vrouwen boven de 45 jaar tijdens hun jaarlijkse doktersbezoek te verbeteren.

In een andere studie, gepubliceerd in de North American Menopause Society's Menopause Journal, werd de doeltreffendheid geëvalueerd van een zelfrapportagevragenlijst die onder meer de impact van vaginale droogheid bij postmenopauzale vrouwen op hun welzijn beoordeelde. 113 vrouwen vulden tussen oktober 2019 en februari 2020 de zogenaamde Day-to-Day Impact of Vaginal Aging (afgekort DIVA) vragenlijst volledig in. De diagnose van vaginale ongemakken bij vrouwen die de DIVA-vragenlijst invulden, werd beoordeeld en vergeleken met de diagnose bij vrouwen die de vragenlijst niet invulden. Uit het resultaat bleek dat vrouwen die de vragenlijst tijdens de periode invulden, een diagnosepercentage van 37,2% hadden. Vrouwen die de DIVA-vragenlijst niet invulden, vertoonden een diagnosepercentage van slechts 10%. Bij postmenopauzale vrouwen was het diagnosepercentage met vragenlijst 44,2% en zonder vragenlijst 8,5%.

Conclusie:

Er zijn heel veel verschillende redenen voor vaginale droogheid. Stress, hormonale veranderingen, overmatige of onvoldoende intieme hygiëne of als gevolg van andere ziekten kunnen vaginale droogheid veroorzaken. Daarom is het belangrijk dat u niet bang bent om een gynaecoloog te raadplegen als u het gevoel heeft dat uw vagina te droog is.