Lornoxicam is een niet-steroïdaal anti-inflammatoir geneesmiddel (NSAID) uit de oxicam-klasse met analgetische (pijnstillende), ontstekingsremmende en koortsverlagende (koortsverlagende) eigenschappen. Het is verkrijgbaar in orale en parenterale formuleringen. Lornoxicam wordt gebruikt voor de behandeling van verschillende soorten pijn, met name ontstekingsaandoeningen van de gewrichten, artrose, chirurgie, ischias en andere ontstekingsaandoeningen.
Evenals andere NSAIDS zijn de ontstekingsremmende en pijnstillende effecten van lornoxicam te danken aan de remmende werking op de prostaglandine- en thromboxaansynthese door remming van zowel COX-1 als COX-2. Dit leidt tot een vermindering van ontsteking, pijn, koorts en zwelling, die worden bemiddeld door prostaglandinen.
Lornoxicam wordt snel en bijna volledig geabsorbeerd uit het maagdarmkanaal (90-100 %). Het is voor 99 % gebonden aan plasma-eiwitten (bijna uitsluitend aan serumalbumine). Lornoxicam wordt volledig gemetaboliseerd door CYP2C9, zodat slechts verwaarloosbare hoeveelheden intacte lornoxicam onveranderd in de urine worden uitgescheiden. Ongeveer 2/3 van het geneesmiddel wordt in de actieve vorm via de lever en 1/3 via de nieren uitgescheiden. De halfwaardetijd is 3-5 uur.
Geneesmiddeleninteracties zijn typisch voor NSAID's. Combinatie met vitamine K-antagonisten zoals warfarine verhoogt het risico op bloedingen. Combinatie met ciclosporine kan leiden tot een verminderde nierfunctie en, in zeldzame gevallen, tot acute nierschade. Lornoxicam kan ook de bijwerkingen van lithium, methotrexaat en digoxine en derivaten daarvan versterken. Het effect van diuretica, ACE-remmers en angiotensine II-receptorantagonisten kan worden verminderd, maar dit is alleen relevant bij patiënten met bijzondere risico's zoals hartfalen.
Lornoxicam heeft bijwerkingen die vergelijkbaar zijn met die van andere NSAID's, meestal milde bijwerkingen zoals maag- en darmklachten (misselijkheid en diarree) en hoofdpijn.
Ernstige maar zeldzame bijwerkingen zijn onder meer bloedingen, bronchospasmen en het uiterst zeldzame Stevens-Johnson-syndroom.
LD50 (rat, oraal): 3,857 mol-kg-1
| ATC-Code | M01AC05 |
| Moleculaire formule | C13H10ClN3O4S2 |
| Molaire massa (g·mol−1) | 371,82 |
| Fysieke toestand | solide |
| Smeltpunt (°C) | 225–230 |
| PKS-waarde | 4,78 |
| CAS-nummer | 70374-39-9 |
| PUB-nummer | 54690031 |
| Drugbank ID | DB06725 |
Advertentie
