Astma - ernst bij volwassenen

Astma kan worden onderverdeeld in bepaalde graden van ernst, afhankelijk van hoe vaak en hoe ernstig men aan de astmatische ziekte lijdt.

Aangezien bronchiale astma een van de meest voorkomende chronische ziekten is (in Duitsland lijdt 10 procent van de kinderen en 5 procent van de volwassenen eraan), bestaan er reeds zeer goede behandelingsmogelijkheden. Niettemin is astma een ziekte die op volwassen leeftijd niet kan worden genezen. Astma bij kinderen kan echter worden genezen. Bij kinderen is bronchiale astma echter ook een van de meest voorkomende chronische ziekten.

Ontstekingsmechanismen staan centraal bij de ontwikkeling van astmatische ziekte. Deze ontstekingen blijven een belangrijke factor in de ziekte, zelfs tijdens astma, omdat astma een chronische, ontstekingsziekte van de luchtwegen is. Bovendien lijdt men aan bronchiale overgevoeligheid (hyperreactiviteit).

Anamnese, klinisch onderzoek en longfunctie-analyse kunnen astmatische ziekte aan het licht brengen. Merkbare symptomen zijn benauwdheid op de borst, aanvalsgewijze hoest en kortademigheid. Na de diagnose moeten de vorm van de ziekte en de ernst ervan worden beoordeeld.

Er zijn drie subtypes van bronchiale astma:

• 1. allergische bronchiale astma: allergieën voor milieufactoren leiden tot astmatische reacties van het lichaam. Dit komt voor bij 50 tot 70 procent van de bevolking. Hier reageren mensen allergisch op bepaalde allergenen zoals pollen, huisstofmijt, dierenhaar en talrijke andere allergenen.
• 2. niet-allergische bronchiale astma: hier kan geen allergie worden vastgesteld. Dit kan ontstaan door een ademhalingsziekte.
• 3. gemengde vormen: Deze zijn het gevolg van een combinatie van allergische en niet-allergische astma.

De ernst van de ziekte kan worden afgemeten aan de frequentie en de ernst van de aanvallen. In het algemeen wordt astmatische ziekte gekenmerkt door hoestaanvallen die leiden tot kortademigheid en de afscheiding van slijm. Ernstiger graden van de ziekte leiden ook tot een blauwachtige tint in het gezicht als gevolg van acute kortademigheid, angst en zelfs verlies van het bewustzijn.

• Urgentie I, ook wel intermitterende astma genoemd: Hierbij is er minder dan één klacht per week en minder dan twee aanvallen per maand. De longfunctie wordt niet beïnvloed tijdens de slaap. Je kunt doorgaan met je normale dagelijkse leven.
• Urgentie II, ook wel laaggradige persistente astma genoemd: de symptomen komen vaker voor en zijn meer dan eens per week aanwezig, maar minder vaak dan eens per dag. De astmalijder heeft minstens twee keer per maand last van nachtelijke aanvallen. De slaap van de astmapatiënt wordt belemmerd, lichamelijke activiteiten zijn niet meer mogelijk zonder beperkingen, omdat bij inspanning ademhalingsmoeilijkheden optreden of deze tot aanvallen kunnen leiden. De situatie blijft verslechteren (exacerbatie), en hoewel de longfunctie niet aangetast is (men kan ademen), zijn er tekenen van verhoogde gevoeligheid van de luchtwegen.
• Urgentie III, ook bekend als matig persistente astma: Hier zijn er al dagelijkse symptomen en nachtelijke aanvallen die vaker dan eens per week voorkomen. De toestand verergert acuut (exacerbatie). De patiënt is aanzienlijk beperkt in zijn of haar activiteiten. Lichamelijke inspanning leidt tot ademhalingsmoeilijkheden en toevallen. De patiënt is afhankelijk van dagelijkse behandeling met medicijnen. De longfunctie is beperkt
• Ernst IV, ook wel ernstig persistente astma genoemd: In deze ernstgraad zijn er voortdurend klachten en aanhoudende symptomen. Er zijn ook frequente nachtelijke aanvallen en een enorme beperking van de lichamelijke activiteit. De longfunctie is ernstig beperkt.

Twee basismethoden kunnen worden gebruikt om een astmatische aandoening te behandelen. Zogenaamde controller drugs, anti-inflammatoire geneesmiddelen, en verlichters, luchtweg-openende geneesmiddelen. Ontstekingsremmers worden vooral gebruikt bij acute symptomen, d.w.z. wanneer zich een aanval voordoet of dreigt voor te doen. Controllers zijn bestrijdingsmedicijnen die voorkomen dat een aanval überhaupt optreedt en zijn bedoeld om de symptomen op lange termijn te verminderen. Gewoonlijk wordt een combinatie van beide geneesmiddelen gebruikt.

De stapsgewijze therapie van de astmatische ziekte is afhankelijk van de ernst en wordt stapsgewijs geïntensiveerd. Een kortwerkend β2-sympathomimeticum als on-demand medicatie vormt de basis van de behandeling. De ontstekingsreactie kan vanaf astma type II aanhouden, ook al lijken de patiënten symptoomvrij, zodat vanaf stadium II een voortdurende therapie met ingeademde glucocorticoïden moet worden gegeven. Dit bestrijdt niet alleen de symptomen, maar voorkomt ook verlies van longfunctie.

Gefaseerde behandeling van astma

• Behandeling Fase I Intermitterende milde astma wordt het meest succesvol behandeld met een kortwerkend β2-sympathomimeticum als on-demand medicatie. Wanneer de symptomen zich voordoen, kan dit worden ingenomen om de symptomen te verlichten. Astma type I vereist geen langdurige therapie.
• Behandelingsniveau II Persistente, milde astma wordt ook behandeld met een kortwerkend β2-sympathomimeticum als een geneesmiddel op afroep. In dit geval echter moeten deze medicijnen worden gecombineerd met een langdurige therapie van inhalatiesteroïden die in een lage dosis worden toegediend.
• Behandelingsniveau III Bij persistent matig astma worden de bewezen kortwerkende β2-sympathomimetica naar behoefte gebruikt. Inhalatie-steroïden moeten in matige doses worden ingenomen. Nogmaals, een combinatie van de twee medicijnen moet met de arts worden besproken.
• Behandeling Stadium IV Ernstig stadium IV-astma moet worden behandeld met inhalatiesteroïden (ICS) in hoge doses, waaronder langwerkende β2-sympathomimetica. Ook kan worden overwogen theofylline met vertraagde werking toe te dienen of, voor allergische astma, omazilumab, alsmede systemische glucocorticosteroïden in de laagste dosis die nog werkzaam is.

Voor alle graden van astma-ernst moet worden gezorgd voor een gezonde levensstijl. Vermijd nicotine volledig. Wees voorzichtig dat je jezelf niet te veel blootstelt aan negatieve omgevingsinvloeden. Fijnstofvervuiling in steden en het inademen van vervuilde lucht met te veel schadelijke stoffen kunnen een negatief effect hebben op astmatische symptomen. Probeer deze factoren zo veel mogelijk te vermijden.

Als alternatief kunt u ook homeopathische middelen gebruiken, naast de geneesmiddelen die uw arts voorschrijft. Het is het beste om deze te combineren met de medicijnen die u moet nemen. Bespreek het gebruik van homeopathische middelen wel van tevoren met uw arts.