Is er een verband tussen visuele stoornissen en depressieve symptomen?

Slechtziendheid bij vrouwen:

Afhankelijk van de oorzaak is een visuele handicap een van de pathologische veranderingen in de visuele waarneming. Deze kunnen zich uiten in afnemende gezichtsscherpte, flikkeren van de ogen, flitsen, gezichtsveldstoornissen of tijdelijke blindheid. Hoewel een verminderde visuele waarneming een negatieve invloed heeft op de lichamelijke gezondheid, is de correlatie met depressieve symptomen bij volwassenen van 40 tot 65 jaar nog niet onderzocht. Uit evaluaties blijkt dat vooral vrouwen in deze leeftijdsgroep - in vergelijking met andere leeftijdsgroepen - het grootste aantal gevallen van depressieve stoornissen hebben. Bovendien hebben vrouwen een hoger percentage depressies dan mannen. Nieuwe analyses wijzen uit dat een verminderd gezichtsvermogen op deze leeftijd verband houdt met een hoger risico op mogelijke symptomen van depressieve aandoeningen. Het is vermeldenswaard dat veel van deze aandoeningen die de visuele waarneming aantasten, zich vóór middelbare leeftijd voordoen. Daartoe behoren corrigeerbare refractiefouten en cataract, maar ook ernstigere aandoeningen zoals glaucoom, diabetische retinopathie, hypertensieve retinopathie en maculadegeneratie.

In dit verband werd in de studie, gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Menopause, de invloed van het gezichtsvermogen op depressieve symptomen bij vrouwen van 40 tot 65 jaar onderzocht. De geanalyseerde gegevens zijn gebaseerd op de epidemiologische longitudinale studie Study of Women's Health Across the Nation(SWAN-studie), die op verschillende plaatsen is uitgevoerd.

De relevantie van de studie vloeit voort uit de hoge prevalentie van depressie in de wereld - het Depressierapport van het Oostenrijkse Ministerie van Sociale Zaken spreekt van ongeveer 6,5 % van de volwassen Oostenrijkse bevolking.

SWAN-studie:

De SWAN-studie onderzocht de fysieke, biologische, psychologische en sociale veranderingen tijdens de middenfase van het leven. Sinds het eind van de jaren negentig worden vrouwen van middelbare leeftijd aan het begin van hun menopauze gevolgd om de invloed van hormonale veranderingen op de lichamelijke en geestelijke gezondheid te onderzoeken. Dit is niet alleen ter ondersteuning van wetenschappers en mensen in de gezondheidssector, maar is ook van belang voor de gezondheid en de kwaliteit van het leven van vrouwen.

De analyse werd gesteund door het National Institute on Aging (kortweg NIA), het National Institute of Nursing Research(NINR), de National Institutes of Health(NIH), het Office of Research on Women's Health en het National Center for Complementary and Alternative Medicine.

Dit hield in dat de gezichtsscherpte voor het zien in de verte (d.w.z. de gezichtsscherpte voor de verte) bij zes opeenvolgende bijna-jaarlijkse follow-upbezoeken werd geanalyseerd. De visuele beperking werd omschreven als licht (20/30 - 20/60) of matig (20/70 of slechter). Patiënten werden bij elk bezoek ook beoordeeld op depressieve symptomen met behulp van een Depressieschaal.Statistische analyseprocedures met schattingsvergelijkingen werden gebruikt om het verband tussen visuele stoornissen en depressieve symptomen te analyseren. De studie richtte zich op leeftijdsspecifieke risicofactoren voor depressie, die vaker voorkomen bij vrouwen dan bij mannen.

Resultaten:

De resultaten toonden aan dat er een significant longitudinaal verband bestaat tussen milde of matige visuele beperkingen en latere depressieve symptomen bij vrouwen in deze leeftijdsgroep. 53,5% van de onderzochte vrouwen had een licht visusprobleem en 8,0% had een matig visusprobleem. De resultaten toonden een 2,55 maal grotere kans aan dat deze vrouwen bij het volgende onderzoek depressieve symptomen vertoonden dan vrouwen in dezelfde leeftijdsgroep zonder visuele beperking. De volgende factoren werden in aanmerking genomen: Leeftijd, afkomst, prevalente depressieve symptomen, opleiding, economische status, BMI en rookgedrag.

Wanneer de gegevens verder werden aangepast om diabetes, hypertensie en osteoartritis als factoren op te nemen, waren de associaties niet langer statistisch significant.

Conclusie:

Visuele stoornissen werden geassocieerd met een verhoogd risico op latere depressieve symptomen bij vrouwen in de leeftijdsgroep van 40 tot 65 jaar. Onderzoekers van de longitudinale analyse suggereren dat vroegtijdige opsporing en correctie van visuele beperkingen een belangrijke stap is in het behoud van de geestelijke gezondheid bij vrouwen in deze leeftijdsgroep. Visuele handicaps kunnen een negatieve invloed hebben op iemands mentale toestand, en mogelijk leiden tot langdurige mentale stoornissen. Aangezien veel visuele beperkingen behandelbaar zijn, kan behandeling door een optometrist of oogarts mogelijk een positief effect hebben, waardoor de geestelijke gezondheidstoestand van vrouwen van middelbare leeftijd duurzaam kan worden gehandhaafd.

Opmerking:

Depressie kan een ernstige geestesziekte zijn die in elke leeftijdsgroep voorkomt. Als u bij uzelf of bij een familielid of kennis depressieve symptomen vermoedt, moet u niet wachten om hulp te zoeken. Daarom vindt u in de onderstaande link (niet gesponsord) een databank voor het gebied van Oostenrijk om gespecialiseerde ondersteuning te vinden, afhankelijk van de provincie en de categorie.

Bündnis Depression: Ondersteunende diensten in Oostenrijk