Middel tegen hoofdluis.
Loxazol crèmespoeling is een middel voor de behandeling van een besmetting met hoofdluis (Pediculus humanus capitis) en is doeltreffend tegen luizen en luizeneieren.
Loxazol crèmespoeling kan ook kortdurend toegepast worden ter voorkoming van besmetting met hoofdluis bij personen, die scholen of andere instellingen waar hoofdluis heerst, bezoeken (maximum 8 weken).
Wat men kan verwachten bij het nauwkeurig opvolgen van het voorschrift?
Het werkzame bestanddeel in Loxazol crèmespoeling, permethrine, is een stof die hoofdluizen en de eitjes ervan, de zg. neten, doodt. Permethrine wordt opgenomen door de hoofdluis en de eitjes en verstoort hun stofwisseling. Omdat isopropanol de werking van permethrine versterkt, is deze stof als hulpmiddel toegevoegd aan Loxazol crèmespoeling.
Wat kunt u zelf tegen hoofdluis doen?
Gebruik Loxazol crèmespoeling volgens voorschrift. Verminder de kans op een besmetting met hoofdluis door de volgende maatregelen:
1. Controleer regelmatig het haar van de kinderen op tekenen van hoofdluis, zoals jeuk, krabben en de aanwezigheid van luizen en/of neten. Behandel het kind en de overige gezinsleden.
Loxazol 10 mg/g crèmespoeling, | ||
oplossing voor cutaan gebruik | ||
Deel 1 | : Algemene gegevens | Datum : Juli 2012 |
Module 1.3.3: Patiëntenbijsluiter | Bladzijde: 2 |
- Kam of borstel het haar regelmatig. Kammen na het wassen met een kam met fijne tanden helpt besmetting te voorkomen.
- Als u merkt dat een gezinslid besmet is, houdt dan deze informatie niet voor uzelf, maar informeer bijv. de school zodat daar passende maatregelen genomen kunnen worden.
- Reinig kleding en beddengoed grondig van luizen en neten als u een besmetting met hoofdluis hebt aangetroffen. Dit kan door bijv. wassen of stomen. Als dit niet mogelijk is, kunt u ook de kleding gedurende een week in een goed gesloten plastic zak opbergen. Luizen en neten gaan snel dood als ze zich niet op de mens bevinden.
Wat is hoofdluis?
Hoofdluis is een vrij vaak voorkomende besmetting met de gelijknamige parasiet. Het zijn grauwgrijze tot bruine insecten, die uitsluitend bij de mens voorkomen. Een volwassen vrouwelijke hoofdluis is kleiner dan de kop van een lucifer, namelijk 2,5-3 millimeter; het mannetje is nog iets kleiner. De luis bevindt zich het liefst op het haar van het hoofd, maar kan ook voorkomen op de wenkbrauwen, de wimpers of in de baard. Het insect leeft als een parasiet vlakbij de hoofdhuid en zuigt hieruit bloed op, waarmee het zich voedt.
Een vrouwelijke luis legt per nacht ongeveer 8 eitjes, de zg. neten, welke zij stevig vastkleeft aan het haar. Een jonge luis komt na ongeveer 7 dagen uit het eitje en zal zich 10 dagen later ook kunnen gaan voortplanten. Een van de eerste verschijnselen van een besmetting met hoofdluis is vaak jeuk. Deze wordt veroorzaakt doordat de luis in de hoofdhuid een klein beetje van zijn speeksel achterlaat als hij bloed zuigt. Hoofdluizen brengen géén ziekten over.
Hoe spoort u hoofdluis op?
De jeuk geeft vaak het eerst aanleiding tot het vermoeden van een besmetting met hoofdluis. De diagnose “hoofdluis” is zeker als door het kammen met een stofkam luizen aangetoond worden. De aanwezigheid van alleen eitjes (neten) is niet bewijzend voor een besmetting. Meestal bevinden zich niet meer dan 20 luizen op het hoofd. Geliefde plekken zijn op het achterhoofd en achter de oren.
Hoe krijgt iemand hoofdluis?
Hoofdluizen worden van mens op mens overgebracht door direct contact, bijvoorbeeld tijdens het spelen van kinderen. Ze kunnen niet springen of vliegen maar ze lopen van haar naar haar. Een besmetting met hoofdluis is geen teken van een slechte persoonlijke verzorging; in tegenstelling tot wat veel gedacht wordt, zitten ze zelfs liever op schone dan op ongewassen haren.
De enige manier waarop besmetting van persoon naar persoon plaatsvindt, is door hoofd-hoofd contact, zoals vaak gebeurt bij kinderen.