Zoals alle geneesmiddelen, kan UROMITEXAN bijwerkingen veroorzaken, hoewel niet iedereen deze bijwerkingen krijgt. Onderstaande bijwerkingen zijn gerangschikt volgens de plaats waar de bijwerking voorkomt. De toediening moet worden stopgezet en uw arts neemt relevante maatregelen in geval van bijwerkingen.
Volgende frequenties van bijwerkingen kunnen optreden:
- vaak (bij meer dan 1 op 100, maar minder dan 1 op 10 patiënten)
- zelden (bij meer dan 1 op 10 000, maar minder dan 1 op 1000 patiënten)
- zeer zelden (bij minder dan 1 op 10 000 patiënten, met inbegrip van meldingen van geïsoleerde gevallen)
Infecties en parasitaire aandoeningen
- vaak: faryngitis (ontsteking van de keelholte)
Bloed- en lymfstelselaandoeningen
- zeer zelden: trombocytopenie (een verlaagd aantal bloedplaatjes, gekenmerkt door blauwe plekken en bloedingsneiging) (overgevoeligheid)
Immuunsysteemaandoeningen
- zeer zelden: overgevoeligheidsreacties, anafylactoïde reacties (reacties die lijken op anafylaxie, een ernstige overgevoeligheidsreactie die moeilijk slikken en/of ademen, een rood aangezwollen gezicht en/of handen kan veroorzaken)
Anafylactische reacties (zeer hevige, levensbedreigende overgevoeligheidsreacties met onder meer de volgende verschijnselen: koorts, jeuk over het hele lichaam, misselijkheid en sterke afname van de bloeddruk) kunnen ook optreden. Deze reacties gaan soms gepaard met een afname van het aantal bloedplaatjes en afwijkingen van huid en slijmvliezen en zelden met hypotensie en tachycardie. Bij patiënten met auto-immuunziekten (ziekten die de normale werking en/of vorming van antistoffen hinderen) blijken deze reacties vaker op te treden. Zie ook “Wees extra voorzichtig met UROMITEXAN” in rubriek 2.
Voedings- en stofwisselingsstoornissen
- vaak: anorexie (gebrek aan eetlust)
Zenuwstelselaandoeningen
- vaak: duizeligheid, slaperigheid, hoofdpijn
Oogaandoeningen
- zeer zelden: conjunctivitis (bindvliesontsteking)
Hartaandoeningen
- zeer zelden: veranderingen in de hartfunctie, tachycardie (versnelde hartslag)
Bloedvataandoeningen
-
vaak: blozen
-
zeer zelden: reacties van de bloedcirculatie, hypotensie (een te lage bloeddruk), hypertensie (een te hoge bloeddruk)
Ademhalingsstelselaandoeningen
-
vaak: hoesten
-
zeer zelden: tachypneu (versnelde ademhaling)
Maag-darmstelselaandoeningen
- vaak: misselijkheid, braken, diarree, verstopping, kolieken (aanvallen van krampende pijn in het maag- darmkanaal), buikpijn, winderigheid
Huid- en onderhuidaandoeningen
- zeer zelden: huid- en slijmvliesreacties: huiduitslag, jeuk, roodheid, vorming van blaasjes, syndroom van Lyell (ernstige plotselinge (overgevoeligheids)reactie die gepaard gaat met koorts en blaren op de huid/vervelling van de huid), syndroom van Stevens-Johnson (ernstige overgevoeligheidsreactie met (hoge) koorts, rode vlekken op de huid, gewrichtspijnen en/of oogontsteking), vochtophoping die gepaard gaat met netelroos, plaatselijke weefselzwelling
Skeletspierstelsel- en bindweefselaandoeningen
-
vaak: artralgie (gewrichtspijn), rugpijn
-
zeer zelden: myalgie (spierpijn), pijn in de ledematen, gewrichtspijn
Algemene aandoeningen en toedieningsplaatsstoornissen
-
vaak: koorts, rigor (verstijving of verhoging van de spierspanning), griepachtige reacties
-
zeer zelden: algemene zwakte, slijmvliesreacties, gebrek aan energie, uitputting
Ook moeheid en lusteloosheid zijn gemeld als bijwerking.
Onderzoeken
- zeer zelden: afname van het aantal bloedplaatjes, versnelde ademhaling, verhoging van bepaalde leverfunctietests
Psychische stoornissen (frequentie niet bekend)
- depressie (al dan niet ernstige neerslachtigheid), geïrriteerdheid
Lever- en galaandoeningen (frequentie niet bekend)
- verstoorde werking van de lever
Aangezien mesna gebruikt wordt in combinatie met ifosfamide of ifosfamidehoudende chemotherapieregimes, zijn de bijwerkingen die kunnen worden toegeschreven aan UROMITEXAN moeilijk te onderscheiden van de bijwerkingen als gevolg van gelijktijdig toegediende cytotoxica.
Het bovenstaande overzicht bevat de bijwerkingen die redelijkerwijs geassocieerd worden met mesna, intraveneus en oraal toegediend in vier gecontroleerde studies waarin patiënten ifosfamide of ifosfamidehoudende regimes kregen.
Als u tijdens of na de toediening van het geneesmiddel veranderingen waarneemt in de manier waarop u zich voelt, raadpleegt u onmiddellijk uw arts of verpleegkundige.
Wanneer een van de bijwerkingen ernstig wordt of als er bij u een bijwerking optreedt die niet in deze bijsluiter is vermeld, raadpleeg dan uw arts of apotheker.