Farmacologie en werkingsmechanisme
Alizapride is een anti-emeticum en behoort tot de groep van de prokinetica. Het is qua structuur en werking vergelijkbaar met het algemeen gebruikte prokineticum metoclopramide. Alizapride kan de bloed-hersenbarrière passeren, wat het effect ervan in de eerste plaats mogelijk maakt.
Het anti-emetische effect van alizapride is gebaseerd op zijn antagonistische werking op D2-receptoren in het centrale zenuwstelsel (CZS). Dit voorkomt de misselijkheid en het braken dat door de meeste prikkels wordt veroorzaakt.
Farmacokinetiek
Alizapride wordt door de nieren uitgescheiden. De halfwaardetijd is ongeveer 3 uur.
Interacties tussen geneesmiddelen
De volgende geneesmiddelen kunnen het effect van alizapride verhogen:
- Pijnstillers en hoestonderdrukkers uit de opioïde groep.
- Kalmeringsmiddelen en tranquillizers (bv. barbituraten, hypnotica)
- Benzodiazepinen
- H1 antihistaminica
- Bepaalde antidepressiva (mirtazapine, doxepine, mianserin, amitriptyline)
- Clonidine en andere centraal werkende anithypertensiva
De werking van de volgende geneesmiddelen kan worden versterkt door het gebruik van alizapride:
- Neuroleptica zoals fenothiazines en chloorpromazine worden verhoogd en versterken ook het effect van alizapride.
- Antihypertensiva kunnen het risico van een te sterke bloeddrukverlaging verhogen
De volgende geneesmiddelen zorgen ervoor dat het effect van alizapride wordt verzwakt of omgekeerd:
- Dopamine-agonisten zoals levodopa, ropinirol of cabergoline hebben een tegengesteld effect op de dopaminereceptor en kunnen het effect van alizapride omkeren.
- Anticholinergica zoals atropine verzwakken het effect...
Andere interacties:
Gelijktijdig gebruik met cortisone-preparaten kan het risico van spierkrampen en onwillekeurige bewegingen vergroten.
Alcohol kan het sedatieve effect van alizapride versterken en mag daarom tijdens de inname niet worden genuttigd.
