Basis
Silicone is een synthetisch polymeer dat bestaat uit silicium, zuurstof, koolstof en waterstof. Het staat bekend om zijn duurzaamheid en flexibiliteit, waardoor het bruikbaar is voor een breed scala aan toepassingen. In de geneeskunde worden siliconen gebruikt in een groot aantal apparaten en producten.
Toepassingen
Een van de belangrijkste toepassingen van siliconen in de geneeskunde is de vervaardiging van medische hulpmiddelen zoals katheters, implantaten en prothesen. Dat komt omdat silicone biocompatibel en inert is, wat betekent dat het geen nadelige reacties in het lichaam veroorzaakt. Bovendien kan silicone worden gesteriliseerd zonder het materiaal te beschadigen, wat van cruciaal belang is voor medische hulpmiddelen die meermaals moeten worden gesteriliseerd.
Silicone wordt ook gebruikt in medische kleefstoffen, chirurgische smeermiddelen en wondverband. Dit komt doordat siliconen vocht kunnen vasthouden en een vochtige omgeving kunnen handhaven, wat gunstig kan zijn voor de wondgenezing. Bovendien worden siliconen vaak gebruikt voor borstimplantaten en andere cosmetische ingrepen omdat zij het natuurlijke gevoel en de beweging van menselijk weefsel kunnen nabootsen.
Het werd voor het eerst ontwikkeld in de jaren 40 en 50 door onderzoekers die op zoek waren naar een materiaal dat rubber kon vervangen.
