Effect
Farmacodynamica
Salbutamol is een bèta-receptoragonist en is veel selectiever voor β2-receptoren, die de voornaamste receptoren op de gladde spieren van de bronchiën zijn. Activering van deze receptoren leidt ertoe dat adenylaat-cyclase ATP omzet in cAMP, waardoor een signaalcascade op gang komt die de intracellulaire concentratie van calciumionen (nodig voor spiersamentrekkingen) verlaagt. De toename van cAMP remt ook de afgifte van ontstekingsmediatoren en cytokinen door ontstekingscellen in de luchtwegen, wat verder helpt om de symptomen te verlichten.
Farmacokinetica
Na inhalatie werkt salbutamol plaatselijk in op de gladde spieren van de bronchiën. Het medicijn is aanvankelijk niet op te sporen in het bloed. Na 2 tot 3 uur verschijnen lage concentraties in plasma, waarschijnlijk als gevolg van het deel van de dosis dat wordt ingeslikt en in de darm wordt geabsorbeerd. Salbutamol is slechts zwak gebonden aan plasma-eiwitten. Salbutamol wordt niet in de longen gemetaboliseerd, maar wordt in de lever omgezet in salbutamol 4'-O-sulfaat, dat weinig farmacologische activiteit heeft. Na orale toediening wordt 58-78% van de dosis binnen 24 uur in de urine uitgescheiden, ongeveer 60% als metabolieten. Een klein deel wordt via de feces uitgescheiden.
Drug interacties
Interacties kunnen optreden in combinatie met de volgende geneesmiddelen:
- Xanthinederivaten, diuretica en steroïden kunnen leiden tot een acuut kaliumtekort.
- gelijktijdig gebruik met niet-selectieve bètablokkers kan leiden tot ernstige bronchoconstrictie
- Salbutamol kan het effect van antidiabetica verzwakken.
- Samen met andere sympathomimetica kan een ongewenste toename van het effect optreden.
- Levodopa, L-thyroxine en alcohol kunnen de cardiovasculaire regulatie beïnvloeden.
- MAO-remmers en tricyclische antidepressiva kunnen het effect van salbutamol versterken.
- gehalogeneerde anesthetica kunnen ernstige hartritmestoornissen veroorzaken
