Farmacodynamiek
Acetylsalicylzuur (ASA) blokkeert de prostaglandinesynthese. Het is niet-selectief voor de enzymen COX-1 en COX-2. Remming van deze enzymen leidt tot remming van de bloedplaatjesaggregatie gedurende ongeveer 7-10 dagen (gemiddelde levensduur van de bloedplaatjes). De acetylgroep van acetylsalicylzuur bindt zich aan een serineresidu van het enzym cyclooxygenase-1 (COX-1), wat leidt tot onomkeerbare remming. Dit voorkomt de productie van de pijnveroorzakende prostaglandines. Dit proces stopt ook de omzetting van arachidonzuur in thromboxaan A2 (TXA2), een krachtige trigger voor de aggregatie van bloedplaatjes. Aggregatie van bloedplaatjes kan leiden tot stolsels en schadelijke veneuze en arteriële trombo-embolie, met aandoeningen als longembolie en beroerte tot gevolg.
Farmacokinetiek
De absorptie is over het algemeen snel en volledig na orale toediening, maar kan sterk variëren afhankelijk van de toedieningsweg. 50 % tot 90 % van een normale therapeutische concentratie van salicylaat (een belangrijke metaboliet van acetylsalicylzuur) bindt zich aan plasma-eiwitten, vooral aan albumine. Acetylsalicylzuur wordt gehydrolyseerd tot salicylzuur in plasma en vervolgens verder gemetaboliseerd in de lever. De uitscheiding van salicylaten (metabolieten van ASA) gebeurt voornamelijk via de nieren.
Interacties
Acetylsalicylzuur kan interageren met andere geneesmiddelen. Van aspirine is bekend dat het een aantal geneesmiddelen verdringt van eiwitbindingsplaatsen in het bloed, waaronder de antidiabetische geneesmiddelen tolbutamide en chloorpropamide, warfarine, methotrexaat, fenytoïne, probenecid, valproïnezuur (evenals bèta-oxidatie, een belangrijk onderdeel van het valproaatmetabolisme) en andere NSAID's. Dit verhoogt de plasmaconcentratie van bovengenoemde geneesmiddelen en kan dus leiden tot ongewenste bijwerkingen.
Corticosteroïden kunnen de concentratie van aspirine verlagen. Ibuprofen kan het anti-plaatjes effect van aspirine, dat gebruikt wordt voor cardioprotectie en het voorkomen van beroertes, opheffen.
De farmacologische activiteit van spironolacton kan worden verminderd door inname van aspirine, en het is bekend dat het met penicilline G concurreert om de renale tubulaire secretie. Aspirine kan ook de absorptie van vitamine C remmen.
