Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben, al krijgt niet iedereen daarmee te maken.
Bijwerkingen kunnen:
- zeer vaak (bij meer dan 1 op de 10 patiënten);
- vaak (bij meer dan 1 op de 100, maar bij minder dan 1 op de 10 patiënten);
- soms (bij meer dan 1 op de 1000, maar bij minder dan 1 op de 100 patiënten);
- zelden (bij meer dan 1 op de 10.000, maar bij minder dan 1 op de 1000 patiënten)
- zeer zelden (bij minder dan 1 op de 10.000 patiënten).
De bijwerkingen zijn ingedeeld per orgaanstelsel. Over de frequentie van bijwerkingen zijn weinig exacte getallen bekend, maar deze nemen toe met de dosis en duur van toediening. Misselijkheid en braken zijn de meest voorkomende bijwerkingen.
Bloed- en lymfestelselaandoeningen:
Zware verstoringen van het bloedbeeld (megaloblastische anemie, agranulocyptopenie) werden zeer zelden vastgesteld na een toediening langer dan 24 uren. Aangenomen wordt dat een enkele blootstelling tot 6 uur geen risico’s met zich meebrengt.
Maagdarmstelsel aandoeningen:
Misselijkheid en braken (zeer vaak).
Tijdelijke druk- en/of volumeverhoging van de darmen en de buikholte.
Hartaandoeningen:
Zeer zelden kan medicinale distikstofoxidehartritmestoornissen (aritmie) en hartfalen veroorzaken.
Congenitale, familiale en genetische aandoeningen
Ingeval van herhaalde blootstelling, kunnen meerdere aangeboren afwijkingen voorkomen (zeer zelden).
Lever- en galaandoeningen:
Afsterven van leverweefsel (levernecrose).
Letsels, intoxicaties en verrichtingscomplicaties:Cerebraal hyperfusiesyndroom. Complicaties bij het gebruik van een medisch hulpmiddel (verhoogde druk in gevulde ballonnen) (zeer zelden).
Voedings- en stofwisselingsstoornissen:
Bijsluiter
Vitamine-B12-deficiëntie en een verhoogde waarde van het aminozuur homocysteïne in het bloed (hyperhomocysteïnemie) kunnen zeer zelden voorkomen. Beide kunnen voorkomen bij een enkele blootstelling van maximaal 6 uur).
Skeletspierstelsel- en bindweefselaandoeningen:
Spierzwakte (zeer zelden).
Ademhalingsstelsel- en borstaandoeningen:
Zuurstoftekort gedurende enkele minuten na het beëindigen van de toediening van distikstofoxide (vaak).
Ophoping van lucht in de borstholte na klaplong (pneumothorax) (zeer zelden).
Oogaandoeningen:
Tijdelijke druk- en/of volumevergroting van het oog, oogpijn, afsluiting van het bloedvat naar het oognetvlies en blindheid werden vaak vastgesteld.
Ooraandoeningen:
Tijdelijke druk- en/of volumevergroting van de gesloten holten in het middenoor (vaak).
Algemene aandoeningen en toedieningsplaatsstoornissen:
Loopstoornissen (zeer zelden).
Zenuwstelselaandoeningen:
Verlammingsverschijnselen aan beide lichaamszijden, schade aan het ruggenmerg (subacute gecombineerde ruggenmergdegeneratie) en zenuwaandoeningen (polyneuropathie) (zelden).
Zeer zelden bij enkele blootstelling van maximaal 6 uur bij mensen zonder vitamine-B12-deficiëntie kan medicinale Distikstofoxide dubbelzijdige onvolkomen verlamming (paraparese), ruggenmergaandoeningen (myelopathie) en perifere zenuwaandoeningen (perifere neuropathie) veroorzaken. Vallende ziekte (epilepsie), verhoogde druk in de schedel, hersenziekte (encefalopathie), sensorische stoornissen, abnormale reflexen, hoofdpijn en verlaagd bewustzijn treden zeer zelden op.
Psychische stoornissen:
Hallucinaties (waanvoorstellingen) (soms). Bewustzijnsverruimende werkingen kunnen zich voordoen, ook bij afwezigheid van een associatie met een ander verdovend middel.
Psychosen (ernstige geestesziekte waarbij de controle over het eigen gedrag en handelen gestoord is), verwarring, stemmingsverbeterende (eufore) effecten en angst (zeer zelden).
Voortplantingsstelsel- en borstaandoeningen:
Zeer zelden werd onvruchtbaarheid vastgesteld (bij medisch en paramedisch personeel ingeval van herhaalde blootstelling).
Bloedvataandoeningen:
Verlaagde bloeddruk en shock kunnen zeer zelden voorkomen.
Krijgt u veel last van een van de bijwerkingen? Of krijgt u een bijwerking die niet in deze bijsluiter staat? Neem dan contact op met uw arts.