Triamcinolone

ATC-codeA01AC01, C05AA12, D07AB09, D07XB02, H02AB08, R01AD11, R03BA06, S01BA05
CAS-nummer124-94-7
PUB-nummer31307
Drugbank IDDB00620
Empirische formuleC21H27FO6
Molaire massa (g·mol−1)394,4
Aggregatietoestandsolide
Smeltpunt (°C)270

Basis

Triamcinolon is een zogenaamd glucocorticoïd, dat een modificatie is van het natuurlijk voorkomende hormoon cortisol. Het heeft ontstekingsremmende en anti-allergische effecten en heeft ook een remmende werking op bepaalde activiteiten van het immuunsysteem. Het heeft een aantal toepassingen. Het gaat onder meer om de behandeling van reumatische aandoeningen, allergische reacties, COPD en bepaalde huidziekten zoals psoriasis. Triamcinolon wordt hoofdzakelijk toegediend in de vorm van zijn meest voorkomende zout, triamcinolonacetonide. De meest voorkomende doseringsvormen zijn tabletten en preparaten voor oppervlakkige toepassing. Triamcinolone is alleen op recept verkrijgbaar.

Farmacologie

Farmacodynamica

Triamcinolon werkt door zijn structurele gelijkenis met endogene glucocorticoïden. Ongebonden kan het het celmembraan binnendringen en zich dan met hoge affiniteit binden aan intracellulaire glucocorticoïdreceptoren.

Het ontstekingsremmende (anti-inflammatoire) effect wordt bereikt door in te grijpen in het zogenaamde arachidonzuurmetabolisme. De werkzame stof zorgt ervoor dat aan het eind van dit metabolisme minder prostaglandinen en leukotriënen worden aangemaakt. Deze zijn in belangrijke mate betrokken bij het ontstekingsproces van het menselijk lichaam.

Triamcinolon heeft een anti-allergische werking door het vrijkomen van histamine te voorkomen en tegelijkertijd het aantal en de activiteit van bepaalde B- en T-lymfocyten te verminderen.

Farmacokinetica

Triamcinolon wordt afgebroken door enzymen van het CYP450-systeem in de cellen van de lever. Het heeft een plasmahalfwaardetijd van ongeveer 2-3 uur en is voor 68% gebonden aan eiwitten in het bloedplasma. Het wordt bijna volledig via de urine uitgescheiden.

Interacties

Er zijn geen interacties bekend.

Toxiciteit

Bijwerkingen

Typische bijwerkingen zijn atrofische verschijnselen op spieren en huid, steroïde acne, hartritmestoornissen, oedeem en vetverdelingsstoornissen. Als de dosering te hoog is, kan ook het zogenaamde syndroom van Cushing optreden.

Toxicologische gegevens

LD50 (rat, onderhuids): 13.100µg/kg

Markus Falkenstätter, BSc

Markus Falkenstätter, BSc

Mag. pharm. Stefanie Lehenauer

Mag. pharm. Stefanie Lehenauer



Logo

Uw persoonlijke medicatie-assistent

Medicijnen

Blader hier door onze uitgebreide database van A-Z medicijnen, met effecten, bijwerkingen en doseringen.

Stoffen

Alle actieve ingrediënten met hun werking, toepassing en bijwerkingen, evenals de medicijnen waarin ze zijn opgenomen.

Ziekten

Symptomen, oorzaken en behandeling van veelvoorkomende ziekten en verwondingen.

De weergegeven inhoud vervangt niet de originele bijsluiter van het medicijn, vooral niet met betrekking tot de dosering en werking van de afzonderlijke producten. We kunnen geen aansprakelijkheid aanvaarden voor de nauwkeurigheid van de gegevens, omdat deze gedeeltelijk automatisch zijn omgezet. Raadpleeg altijd een arts voor diagnoses en andere gezondheidsvragen.

© medikamio