Cefixime

Cefixime is een actief ingrediënt voor de behandeling van bacteriële infecties. Het behoort tot de groep van cefalosporinen, een klasse van antibiotica. Cefalosporinen zijn breedspectrumantibiotica en behoren tot de ß-lactamantibiotica. Cefixime wordt voornamelijk gebruikt voor de behandeling van luchtwegaandoeningen, infecties van de urinewegen en gonorroe. Net als de andere vertegenwoordigers van de cefalosporinen heeft cefixime de functionele groep van een cefem. Het is een wit poeder dat licht oplosbaar is in water. Het werkzame bestanddeel is verkrijgbaar in verschillende vormen, als tabletten, filmomhulde tabletten, droog sap of granulaat. Het komt van nature voor in de schimmel Cephalosporium acremonium.

Cefixime doodt grampositieve en gramnegatieve bacteriën. Door de beta-lactam ring, die cefalosporines bezitten, kan cefixime zich binden aan de penicilline-bindende eiwitten (PBS), waardoor de celwandsynthese wordt verstoord. Dit remt de productie van peptidoglycaan, een centrale bouwsteen in de celwand van bacteriën. Deze remming zorgt ervoor dat de cel lyseert, wat betekent dat hij oplost en afsterft. Cefixime is vooral effectief bij snel delende cellen.

De biologische beschikbaarheid, d.w.z. het percentage van de werkzame stof dat beschikbaar is in het bloed, is 40-50%. De halfwaardetijd, d.w.z. de tijd die het lichaam nodig heeft om de helft van de werkzame stof uit te scheiden, is 3-4 uur. De maximale plasmaconcentratie (Cmax), d.w.z. de maximale concentratie van de werkzame stof in het bloedplasma (vloeibaar celvrij deel van het bloed) bereikt zijn piek van 3,25 mg/L na 4 uur. Cefixime wordt uitgescheiden in de urine.

Neem cefixime altijd precies in zoals beschreven in de bijsluiter of zoals geadviseerd door uw arts.

Volwassenen:

De gebruikelijke aanbevolen dosis is 400 mg per dag verdeeld in één dosis of 200 mg per dag verdeeld in twee doses.

Kinderen & adolescenten jonger dan 12 jaar:

Voor kinderen jonger dan 12 jaar zijn sappen verkrijgbaar om te drinken .

De volgende bijwerkingen kunnen optreden:

Vaak:

• Diarree

Af en toe:

• Hoofdpijn
• Buikpijn
• Indigestie
• Misselijkheid
• braken
• Toename leverenzymen
• Huiduitslag

Zelden:

• Superinfecties bij langdurig en herhaald gebruik
• Overproductie van eosinofiele granulocyten
• blozen
• Hartritmestoornissen
• Ademhalingsmoeilijkheden
• Daling van de bloeddruk
• bronchospasme
• angioneurotisch oedeem
• duizeligheid
• verlies van eetlust
• winderigheid
• jeuk
• Ontsteking van de slijmvliezen
• Stijging van de ureumconcentratie
• Drugskoorts

Zeer zelden:

• Veranderingen in het bloedbeeld
• allergische shock
• gewrichtspijn
• gewrichtsontsteking
• gewrichtszwelling
• myalgie
• galbulten
• hyperactiviteit
• Ontsteking van de dikke darm
• ontsteking van de lever
• geelzucht
• ernstige huiduitslag
• Stevens-Johnsonsyndroom
• toxische epidermale necrolyse
• verhoging van de creatinineconcentratie
• interstitiële nefritis

Frequentie onbekend:

• granulocytopenie
• encefalopathie
• Verhoogde bilirubine in het bloed
• DRESS-syndroom
• acuut nierfalen

Er kunnen wisselwerkingen optreden als de volgende geneesmiddelen tegelijkertijd worden ingenomen:

• Aminoglycoside antibiotica
• colistine
• polymyxine
• viomycine
• etacrynezuur
• furosemide
• nifedipine
• bepaalde bloedverdunners van het cumarin-type
• aluminiumhydroxide
• magnesiumhydroxide

Cefixime mag NIET worden ingenomen in de volgende gevallen:

• in geval van allergie voor cefixime

Voor kinderen jonger dan 12 jaar moet een oraal preparaat (sap) worden gebruikt.

Tijdens de zwangerschap mag cefixime alleen worden ingenomen na een zorgvuldige risico-batenanalyse door een arts. Er werden geen nadelige effecten waargenomen in dierstudies of in studies met meer dan 100 geanalyseerde zwangerschappen. Nochtans, aangezien cefixime placentaal is, zou het slechts zeer zorgvuldig en specifiek tegen bepaalde ziekteverwekkers tijdens zwangerschap moeten worden gebruikt. Cefuroxime kan als alternatief worden genomen.

Cefixime zou ook slechts tijdens het geven van borstvoeding na een zorgvuldige risico-batenanalyse door een arts moeten worden genomen. In ervaringsrapporten hadden de meeste kinderen die borstvoeding kregen geen symptomen. In individuele gevallen, echter, is diarree gemeld bij zuigelingen.

Cefalosporinen werden voor het eerst geïsoleerd uit de schimmel Cephalosporium acremonium in de vorm van cefalosporine-C in 1945. De chemische structuur werd in 1953 opgehelderd.