Zoals alle geneesmiddelen kan Amiodaron HCl Actavis bijwerkingen veroorzaken.
De volgende bijwerkingen kunnen voorkomen:
Effecten op het oog
Bij oogonderzoek kan de aanwezigheid worden aangetoond van een microscopische neerslag (fijne puntjes) in het hoornvlies van het oog. In uitzonderingsgevallen komt dit tot uiting in het waarnemen van gekleurde ringen rond een lichtbron. Deze verschijnselen verdwijnen langzaam (soms pas na enkele maanden) na een verlaging van de dosering of het (tijdelijk) stoppen van de behandeling.
Enkele gevallen van wazig zien en vermindering van het gezichtsvermogen zijn gemeld. Wanneer deze klachten optreden, wordt controle door de oogarts aangeraden en moet het stoppen van de behandeling worden overwogen.
Effecten op de huid
Na blootstelling van de onbedekte huid aan de zon of UV-straling kunnen roodheid van de huid (erytheem) en jeuk (pruritis) optreden. Huidontsteking (dermatitis) is ook gemeld.
Na langdurige behandeling met hoge doses kan de huid leikleurig worden. Dit verdwijnt langzaam na het stoppen van de behandeling.
Schildklierstoornissen
De resultaten van schildklierfunctieonderzoek kunnen, zonder dat er klachten zijn, afwijken. De behandeling behoeft in dat geval niet te worden gestaakt.
Een verlaagde werking van de schildklier (hypothyreoïdie) of verhoogde werking van de schildklier (hyperthyreoïdie) kan optreden. Een verlaagde werking van de schildklier is te merken aan bijvoorbeeld toename van het gewicht, verminderde activiteit, zeer trage hartslag. Een verhoogde werking van de schildklier is te merken aan bijvoorbeeld gewichtsverlies, gejaagdheid, pijn op de borst.
Effecten op de longfunctie
Benauwdheid soms met een zeer ernstig beloop, gepaard gaande met een verandering van de algemene toestand (vermoeidheid. gewichtsverlies, koorts) kan voorkomen. In dat geval dient een longfoto te worden gemaakt en zal zo nodig de behandeling worden gestopt. De bijwerkingen verdwijnen snel na het staken van de behandeling.
Benauwdheid door kramp van de spieren van de luchtwegen (bronchospasmen) kan ook optreden.
Zenuwaandoeningen en bewegingsstoornissen
Zenuwaandoeningen en bewegingsstoornissen kunnen optreden. Deze verdwijnen na het stoppen van de behandeling.
Effecten op de lever
Regelmatige controle van de leverfunctie is noodzakelijk, omdat hierin afwijkingen kunnen optreden. Deze afwijkingen verdwijnen veelal na. het staken van de behandeling.
Bij langdurige behandeling kan een leverontstekingsachtig beeld ontstaan, mogelijk in combinatie met levercirrose dat soms na het staken van de behandeling kan verdwijnen, maar soms ook een ernstig beloop kan hebben. Enkele gevallen van plotselinge (acute) leverfunctiestoornissen en/of geelzucht (icterus), soms met een zeer ernstig beloop, zijn gemeld. Wanneer deze afwijkingen optreden, zal uw arts overwegen de behandeling met Amiodaron HCl Actavis 200 mg te stoppen.
Effecten op het hart
Afhankelijk van de dosis kan een vertraagde hartslag (bradycardie) zich voordoen. in bepaalde gevallen kan een sterk vertraagde hartslag aanleiding zijn tot het stoppen van de behandeling.
Tijdens gebruik van Amiodaron HCl Actavis kunnen, in bepaalde gevallen, nieuwe ritmestoornissen optreden, danwel bestaande ritmestoornissen verergeren.
Overige bijwerkingen
Vooral na gebruik van hoge doses Amiodaron HCl Actavis kunnen maagklachten (misselijkheid, braken, afwijkende smaak) optreden.
Haaruitval (alopecia) en nachtmerries zijn gemeld.
Enkele gevallen van ontsteking van de bijbal (epididymitis) en impotentie zijn gemeld. Het is niet duidelijk of dit het gevolg is van gebruik van Amiodaron HCl Actavis.
Enkele zeldzame gevallen van overgevoeligheidsreacties zijn gemeld, zich uitend in een tekort aan bloedplaatjes samengaand met blauwe plekken en bloedingsneiging (trombocytopenie), alsmede vaat- en nieraandoeningen. Bloedarmoede (anemie).
In geval er bij u een bijwerking optreedt die niet in deze bijsluiter is vermeld of die u als ernstig ervaart, informeer dan uw arts of apotheker.