Farmacodynamica
Dexamethason werkt door zijn structurele gelijkenis met endogene glucocorticoïden. Ongebonden kan het het celmembraan binnendringen en zich dan met hoge affiniteit binden aan intracellulaire glucocorticoïdreceptoren.
Het ontstekingsremmende (anti-inflammatoire) effect wordt bereikt door in te grijpen in het zogenaamde arachidonzuurmetabolisme. De werkzame stof zorgt ervoor dat aan het eind van dit metabolisme minder prostaglandinen en leukotriënen worden aangemaakt. Deze zijn in belangrijke mate betrokken bij het ontstekingsproces van het menselijk lichaam.
Dexamethason heeft een anti-allergische werking door het vrijkomen van histamine te voorkomen en tegelijkertijd het aantal en de activiteit van bepaalde B- en T-lymfocyten te verminderen.
Het heeft ook een minimale mineralocorticoïde activiteit.
Alle effecten van dexamethason treden met een vertraging van 1-3 dagen op, als gevolg van het complexe werkingsmechanisme.
Farmacokinetica
Dexamethason is voor ongeveer 77 % eiwitgebonden in plasma. Het merendeel is gebonden aan serumalbumine. Dexamethason wordt in de lever gemetaboliseerd door het enzym CYP3A4, waardoor geneesmiddelinteracties kunnen optreden. Corticosteroïden worden over het algemeen voornamelijk via de urine uitgescheiden. <10% van de dexamethason wordt echter in de urine uitgescheiden. De gemiddelde halfwaardetijd van een tablet is 4 uur. Na een intramusculaire injectie is de halfwaardetijd ongeveer 3-6 uur.
Drug interacties
Bekende medicijn interacties zijn:
- Inductoren van hepatische microsomale enzymen (CYP450) zoals barbituraten, fenytoïne en rifampicine kunnen de halfwaardetijd van dexamethason verlagen.
- Gelijktijdige behandeling met orale anticonceptiva kan het verdelingsvolume vergroten.