Tijdens de hiv-behandeling kan er een toename in gewicht en een stijging van de serumlipiden- en bloedglucosewaarden optreden. Dit wordt gedeeltelijk veroorzaakt door een herstel van uw gezondheid en door uw levensstijl. In het geval van een stijging van de serumlipidenwaarden kan het soms worden veroorzaakt door de hiv-middelen zelf. Uw arts zal u op deze veranderingen testen.
De behandeling met zidovudine (Retrovir) veroorzaakt vaak verlies van vet van benen, armen en
IA151
gezicht (lipoatrofie). Er is aangetoond dat dit verlies van lichaamsvet niet helemaal omkeerbaar is nadat de behandeling met zidovudine wordt gestopt. Uw arts moet u controleren op tekenen van lipoatrofie. Vertel het uw arts als het u opvalt dat u vet verliest van uw benen, armen en gezicht. Indien deze tekenen optreden, moet de behandeling met Retrovir worden gestopt en moet uw hiv-behandeling worden veranderd.
Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben, al krijgt niet iedereen daarmee te maken. Sommige bijwerkingen kunnen naar voren komen in uw bloedtesten, en soms verschijnen ze pas 4 tot 6 weken nadat u begonnen bent met het innemen van Retrovir. Wanneer u één van deze bijwerkingen krijgt of wanneer één van de bijwerkingen ernstig wordt, dan kan uw arts u adviseren te stoppen met de behandeling van Retrovir.
Zowel de onderstaande als andere aandoeningen kunnen zich voordoen tijdens combinatietherapie bij hiv.
Het is daarom belangrijk de informatie in rubriek 4 onder “Andere mogelijke bijwerkingen van combinatietherapie bij hiv” te lezen.
Bijwerkingen die zeer vaak (bij meer dan 1 op de 10 patiënten) voorkomen bij gebruik van Retrovir
Bijwerkingen die vaak (bij niet meer dan 1 op de 10 patiënten) voorkomen bij gebruik van Retrovir
Bijwerkingen die vaak voorkomen en die in uw bloedtesten naar voren kunnen komen:
-
laag aantal rode bloedcellen (anemie) of een laag aantal witte bloedcellen (neutropenie of leukopenie)
-
verhoogde bloedspiegels van leverenzymen
-
verhoogde bloedspiegels van bilirubine (een stof die wordt aangemaakt in de lever) waardoor uw huid geel kan lijken
Bijwerkingen die soms (bij niet meer dan 1 op de 100 patiënten) voorkomen bij gebruik van Retrovir
-
huiduitslag (rode, verheven of jeukende huid)
-
kortademigheid
-
koorts (hoge temperatuur)
-
pijn in het algemeen
-
winderigheid (flatulentie)
-
zwakheid
Bijwerkingen die soms voorkomen en die in uw bloedtesten naar voren kunnen komen
verlaging van het aantal cellen betrokken bij de bloedstolling (trombocytopenie), of verlaging van allerlei verschillende bloedcellen (pancytopenie)
Bijwerkingen die zelden (bij niet meer dan 1 op de 1.000 patiënten) voorkomen bij gebruik van Retrovir
-
lactaatacidose (een teveel aan melkzuur in het bloed; zie de rubriek hieronder ‘Andere mogelijke bijwerkingen van combinatietherapie bij hiv’)
-
leverstoornissen, zoals geelzucht, een vergrote lever of leververvetting
-
ontsteking van de alvleesklier
-
pijn op de borst; hartspierziekte
IA151
-
toevallen (convulsies)
-
angst of depressie; slapeloosheid; concentratieverlies; zich suf voelen
-
verstoorde spijsvertering, verlies van eetlust; aantasting van de smaak
-
verkleuring van uw nagels, uw huid en de huid binnenin uw mond
-
griepachtige verschijnselen – koude rillingen, zweten en hoesten
-
tintelingen in de huid (speldenprikken, een slapend gevoel)
-
vaker plassen
-
borstgroei bij mannen
Een zeldzame bijwerking die in uw bloedtesten naar voren kan komen
verlaging van het aantal van bepaalde rode bloedcellen (aplasie van de rode bloedcellen)
Bijwerkingen die zeer zelden (bij niet meer dan 1 op de 10.000 patiënten) voorkomen bij gebruik van Retrovir
Een zeer zeldzame bijwerking die in uw bloedtesten naar voren kan komen
-
onvermogen van het beenmerg om nieuwe bloedcellen te produceren (aplastische anemie)
Krijgt u veel last van één van de bijwerkingen?
Of krijgt u een bijwerking die niet in deze bijsluiter staat?
→ Neem dan contact op met uw arts of apotheker.
ANDERE MOGELIJKE BIJWERKINGEN VAN COMBINATIETHERAPIE BIJ HIV
Er zijn ook nog andere aandoeningen die zich kunnen voordoen tijdens de behandeling van een hiv- infectie.
Oude infecties kunnen opnieuw de kop opsteken
Personen met gevorderde hiv-infectie (AIDS) hebben een zwak immuunsysteem en hebben meer kans op het ontwikkelen van ernstige infecties (opportunistische infecties). Wanneer deze personen starten met de behandeling, kunnen ze ondervinden dat oude, verborgen infecties de kop opsteken, die leiden tot tekenen en signalen van een ontsteking. Deze symptomen worden waarschijnlijk veroorzaakt doordat het immuunsysteem van het lichaam sterker wordt en dat hierdoor het lichaam de infecties begint te bestrijden.
Naast opportunistische infecties, kunnen ook auto-immuunziekten (aandoeningen die ontstaan wanneer het immuunsysteem gezond lichaamsweefsel aanvalt) optreden nadat u bent gestart met het innemen van geneesmiddelen voor de behandeling van uw hiv-infectie. Auto-immuunziekten kunnen vele maanden na het starten van de behandeling optreden. Als u merkt dat u symptomen van een infectie krijgt of andere symptomen zoals spierzwakte, zwakte die begint in de handen en voeten en zich naar boven verplaatst in de richting van de romp van het lichaam, hartkloppingen, beven of hyperactiviteit, neem dan voor de vereiste behandeling onmiddellijk contact op met uw arts.
Als u symptomen van infectie of tekenen van een ontsteking krijgt tijdens het gebruik van Retrovir:
→Vertel het uw arts onmiddellijk. Neem geen andere geneesmiddelen in tegen de infectie zonder het advies van uw arts.
Melkzuuracidose is een zeldzame maar ernstige bijwerking
Sommige patiënten die Retrovir gebruiken, ontwikkelen een aandoening die melkzuuracidose wordt genoemd, samengaand met een vergrote lever. Melkzuuracidose wordt veroorzaakt door een ophoping van melkzuur in het lichaam. Dit is zeldzaam, maar als het plaatsvindt is dat meestal pas na een paar maanden behandeling. Het kan levensbedreigend zijn door het uitvallen van inwendige organen.
IA151
De kans op het ontwikkelen van melkzuuracidose is groter bij patiënten met een leveraandoening of bij zwaarlijvige patiënten, en dan voornamelijk bij vrouwen.
Tekenen van melkzuuracidose:
-
diepe, snelle, moeilijke ademhaling
-
zich suf voelen
-
doof gevoel of zwakte van de ledematen
-
gebrek aan eetlust, gewichtsverlies
-
misselijk gevoel (nausea), overgeven (braken)
-
buikpijn
Tijdens uw behandeling met Retrovir zal uw arts u regelmatig controleren op mogelijke tekenen van de ontwikkeling van melkzuuracidose. Wanneer u één van de symptomen heeft, of als u symptomen heeft waarover u zich zorgen maakt:
→ Raadpleeg dan zo snel mogelijk uw arts.
U kunt problemen ondervinden met uw botten
Sommige personen die combinatietherapie tegen hiv gebruiken, ontwikkelen een aandoening die osteonecrose heet. Deze aandoening heeft als gevolg dat het botweefsel afsterft door een verminderde bloedtoevoer naar het bot.
U heeft een groter risico om deze aandoening te krijgen:
-
wanneer u gedurende langere tijd combinatietherapie gebruikt
-
wanneer u ook geneesmiddelen gebruikt tegen ontstekingen, genaamd corticosteroïden
-
wanneer u alcohol drinkt
-
wanneer uw immuunsysteem verzwakt is
-
wanneer u overgewicht heeft
Signalen van osteonecrose om op te letten zijn onder andere:
-
stijfheid in de gewrichten
-
pijn en pijntjes (vooral in de heupen, knieën of schouders)
-
moeite met bewegen
Indien u een van deze signalen herkent:
→ Vertel het uw arts.
Andere effecten die bij tests naar boven kunnen komen:
Combinatietherapie tegen hiv kan ook het volgende veroorzaken:
verhoogd gehalte aan melkzuur in het bloed, wat in zeldzame gevallen tot lactaatacidose kan leiden
Dit effect kan naar voren komen in de bloedtesten die tijdens de behandeling met Retrovir worden gedaan.
Het melden van bijwerkingen
Krijgt u last van bijwerkingen, neem dan contact op met uw arts of apotheker. Dit geldt ook voor mogelijke bijwerkingen die niet in deze bijsluiter staan. U kunt bijwerkingen ook rechtstreeks melden via het Nederlands Bijwerkingen Centrum Lareb, website: www.lareb.nl. Door bijwerkingen te melden, kunt u ons helpen meer informatie te verkrijgen over de veiligheid van dit geneesmiddel.