Wanneer mag u dit middel niet gebruiken?
- U bent allergisch (overgevoelig) voor een van de stoffen die in dit geneesmiddel zitten. Deze stoffen kunt u vinden onder punt 6.
- U gebruikt geneesmiddelen genaamd pimozide of monoamine oxidase remmers (MAOls, waaronder moclobemide) of heeft deze in de afgelopen twee weken gebruikt
- U gebruikt een kalmerend middel genaamd thioridazine.
Neem contact op met uw arts of apotheker voordat u Paroxetine tabletten inneemt als u:
- last heeft van oog-, nier-, lever- of hartproblemen
- lijdt aan epilepsie of een voorgeschiedenis van stuipen heeft
- episodes van manie (overactief gedrag of gedachten) heeft
- electro-therapie (ECT) ondergaat
- een voorgeschiedenis van bloedaandoeningen heeft
- lijdt aan suikerziekte
- op een zoutarm dieet leeft
- glaucoom (druk in het oog) heeft.
Wees extra voorzichtig met Paroxetine
Neem contact op met uw arts als u symptomen krijgt zoals verwarring, rusteloosheid, zweten, trillen, rillen, hallucinaties (vreemde beelden of geluiden), plotselinge schokken van de spieren of een snelle hartslag. Deze symptomen zijn een teken van "serotonine syndrome ",
Gedachten over zelfmoord en verergering van uw depressie of angststoornis
Als u depressief bent en/of lijdt aan angststoornissen, kunt u soms gedachten hebben over zelfbeschadiging of zelfmoord. Deze kunnen worden verhoogd wanneer u start met antidepressiva, aangezien deze geneesmiddelen de tijd nodig hebben om te werken, (meestal ongeveer twee weken maar soms langer).
U kunt meer kans hebben om dit te denken als u:
- eerdere gedachten heeft gehad over zelfmoord of zelfbeschadiging.
- een jong volwassene bent. Informatie uit klinische onderzoeken heeft aangetoond een verhoogd
risico op suïcidaal gedrag bij jonge volwassenen (jonger dan 25 jaar oud) met psychiatrische aandoeningen die behandeld werden met een antidepressivum.
Als u gedachten heeft over zelfbeschadiging of zelfmoord neem dan ten allen tijde contact op met uw arts of ga direct naar het ziekenhuis. U vindt het misschien nuttig om een vriend of familielid te vertellen dat u zich depressief voelt of lijdt aan angststoornis en te hen te vragen deze bijsluiter te lezen. U kunt hen vragen u te vertellen of zij denken dat uw depressie of angststoornis erger wordt of dat zij zich zorgen maken over veranderingen in uw gedrag.
Kinderen en adolescenten jonger dan 18 jaar
Paroxetine mag niet worden gebruikt door kinderen en adolescenten jonger dan 18 jaar. Ook hebben patiënten jonger dan 18 jaar een verhoogd risico op bijwerkingen zoals zelfmoordpogingen, zelfmoordgedachten en vijandigheid (voornamelijk agressie, oppositioneel gedrag en woede) als zij behandeld worden met Paroxetine. Als uw arts Paroxetine aan u (of uw kind) heeft voorgeschreven en u wilt dit bespreken, dan wordt u verzocht contact op te nemen met uw arts. Indien zich bij u (of uw kind) één van de hiervoor beschreven symptomen ontwikkelt of verslechtert bij inname van Paroxetine, dan wordt u verzocht uw arts te informeren. Lange-termijn veiligheidsgegevens van Paroxetine over groei, ontwikkeling en cognitieve en gedragsontwikkeling ontbreken in deze leeftijdsgroep.
In studies waarin personen onder de 18 jaar Paroxetine kregen, trad bij minder dan 1 op de 10 kinderen/adolescenten op: een toename in zelfmoordgedachten en zelfmoordpogingen, het zichzelf opzettelijk letsel toebrengen, vijandig gedrag, agressief of onvriendelijk gedrag, gebrek aan eetlust, trillen, abnormaal zweten, hyperactiviteit (te veel energie hebben), opwinding (agitatie), emotionele verandering (waaronder huilen en stemmingswisseling) en ongewone blauwe plekken of bloedingen (zoals bloedneuzen). Deze studies toonden bovendien aan dat dezelfde symptomen konden worden waargenomen bij kinderen en adolescenten die suikerpillen (placebo) gebruikten in plaats van Paroxetine, hoewel het bij hen minder vaak werd waargenomen.
Enkele patiënten in deze studies bij kinderen en adolescenten onder de 18 jaar kregen ontwenningsverschijnselen als ze stopten met het gebruik van Paroxetine. Deze effecten waren over het algemeen gelijk aan de effecten, die werden waargenomen bij volwassenen die stopten met het gebruik van Paroxetine (zie rubriek 3, Hoe gebruikt u dit middel?, verderop in deze bijsluiter). Bovendien hadden patiënten jonger dan 18 jaar ook vaak (bij minder dan 1 op de 10 kinderen), maagpijn, zenuwachtigheid en emotionele verandering (waaronder huilen, stemmingswisseling, poging tot zelfbeschadiging, zelfmoordgedachten of zelfmoordpogingen).
Het is misschien handig om een vriend of familielid te vertellen dat u zich depressief voelt of een angststoornis heeft en hen tevens vragen deze bijsluiter te lezen. U kunt het vragen het u te vertellen wanneer ze denken dat uw depressie of angststoornis erger wordt of wanneer ze bezorgt zijn over veranderingen in uw gedrag.
Gebruikt u nog andere geneesmiddelen?
Gebruikt u naast Paroxetine Actavis nog andere geneesmiddelen of heeft u dat kort geleden gedaan? Vertel dat dan uw arts of apotheker. Dat geldt ook voor geneesmiddelen waar u geen recept voor nodig heeft. In het bijzonder:
- monoamine oxidase remmers (MAOls, waaronder moclobemide), of als u dit geneesmiddel heeft genomen op elk gewenst moment in de afgelopen twee weken
- thioridazine (een kalmeringsmiddel)
- fentanyl of pethidine (voor ernstige pijn)
- tramadol (een pijnstiller)
- geneesmiddelen genaamd triptanen, zoals sumatriptan (om migraine te behandelen)
- andere antidepressiva waaronder andere SSRls
- geneesmiddelen om sommige psychiatrische aandoeningen te behandelen zoals lithium en perfenazine
- Sint-janskruid (een kruidengeneesmiddel tegen depressie)
- linezolid (een antibioticum).
- Methyleen blauw (gebruikt om hoge niveau’s van methemoglobine in het bloed te behandelen) Het gelijktijdig gebruik van bovenstaande geneesmiddelen kan leiden tot “serotonine syndroom”(zie “Wees extra voorzichtig met paoxetine”).
Andere geneesmiddelen die in het gebruik samen met Paroxetine ongewenste effecten kunnen veroorzaken zijn:
- aspirine, ibuprofen of andere geneesmiddelen genaamd NSAIDs (niet-steroïdale anti- inflammatoire geneesmiddelen) zoals celecoxib, etodolac, meloxicam en refecoxib (bij pijn en ontsteking)
- andere antidepressiva waaronder tryptofaan en tricyclische antidepressiva zoals clomipramine, nortriptyline en desipramine
- geneesmiddelen om sommige psychiatrische aandoeningen te behandelen, zoals clozapine, risperidon, pimozide.
- natriumvalproaat, fenobarbital, fenytoïne of carbamazepine (tegen epilepsie)
- atomoxetine (ter behandeling van attention deficit hyperactivity disorder (ADHD))
- procyclidine (om tremor te verlichten, met name bij de ziekte van Parkinson)
- warfarine of andere anticoagulantia (om het bloed te verdunnen)
- tamoxifen (gebruikt bij borstkanker)
- fosamprenivir / ritonavir (gebruikt bij HIV)
- propafenon, flecaïnide en geneesmiddelen (om een onregelmatige hartslag te behandelen)
- metoprolol (voor hoge bloeddruk en hartproblemen)
- rifampicine (tegen tuberculose (TB) en om lepra te behandelen)
Zwangerschap en borstvoeding
Wilt u zwanger worden, bent u zwanger of geeft u borstvoeding? Neem dan contact op met uw arts, verloskundige of apotheker voordat u dit geneesmiddel gebruikt.
Als u al Paroxetine Actavis heeft ingenomen en u heeft net ontdekt dat u zwanger bent moet u onmiddellijk contact opnemen met uw arts. Dit komt doordat sommige studies hebben gesuggereerd dat er een verhoogd risico is op hartafwijkingen bij baby’s van wie de moeder paroxetine in de eerste paar maanden van de zwangerschap gebruikte. In deze studies bleek dat minder dan 2 op de 100 baby’s (2%) van wie de moeder in het begin van de zwangerschap paroxetine had gebruikt een hartafwijking had, vergeleken met de normale frequentie van 1 op de 100 baby’s (1%) in de algemene bevolking. U en uw arts kunnen beslissen dat het beter voor u is om geleidelijk aan te stoppen met Paroxetine Actavis terwijl u zwanger bent. Echter, afhankelijk van uw omstandigheden, kan uw arts voorstellen dat het beter is voor u door te gaan met het gebruik van Paroxetine Actavis.
Wanneer tijdens de zwangerschap, vooral in de laatste 3 maanden van de zwangerschap, geneesmiddelen zoals Paroxetine Actavis worden gebruikt kan het de risico van een ernstige aandoening bij baby’s verhogen, de zogenaamde persisterende pulmonale hypertensie van de pasgeborene (PPHN). PPHN verhoogt de bloeddruk in de bloedvaten in de longen. Dit kan resulteren in een abnormale bloedstroom naar de longen en het hart en de baby krijgt dan niet genoeg zuurstof in het bloed. Deze symptomen beginnen meestal tijdens de eerste 24 uur na de geboorte en omvatten niet kunnen slapen of niet behoorlijk kunnen voeden, snellere ademhaling, een blauw-achtige huid of te warm of koud, ziek zijn, veel huilen, stijve of slappe spieren, slaapzucht , tremoren, nervositeit of toevallen. Als uw baby een van deze symptomen heeft wanneer het wordt geboren en je bezorgd bent, neem dan contact op met uw arts of verloskundige voor advies.
Uit dieronderzoek is gebleken dat paroxetine de kwaliteit van het sperma verlaagt. In theorie kan dit van invloed zijn op de vruchtbaarheid, maar tot nu toe is er geen effect op de vruchtbaarheid bij de mens waargenomen.
Alcohol
Drink geen alcohol terwijl u Paroxetine Actavis gebruikt. Alcohol kan uw symptomen of bijwerkingen verergeren.
Rijvaardigheid en het gebruik van machines
Paroxetine kan leiden tot duizeligheid, verwarring of veranderingen in het gezichtsvermogen. Als u last heeft van deze bijwerkingen, mag u niet rijden of machines te gebruiken.
Stoffen in dit middel waarmee u rekening moet houden
Paroxetine Actavis tabletten bevatten soja lecithine. Gebruik dit geneesmiddel niet als u allergisch bent voor pinda’s of soja.
