Zoals elk geneesmiddel kan Paroxetine Sandoz bijwerkingen hebben, al krijgt niet iedereen daarmee te maken.
U moet direct naar uw arts gaan als u verschijnselen krijgt zoals:
- een gezwollen gezicht, tong en/of keel en/of moeite met slikken of uitslag samen met moeite met ademen (angio-oedeem)
- hoge koorts, spierkrampen, verwarring en angst, omdat deze verschijnselen een teken kunnen zijn van het zogenaamde “serotoninesyndroom”.
Als u zelfmoordgedachten of zelfmoordideeën krijgt tijdens de behandeling met Paroxetine Sandoz, vooral tijdens de eerste 2-4 weken, moet u direct contact opnemen met uw dokter.
Andere bijwerkingen
Krijgt u veel last van een bijwerking? Of heeft u een bijwerking die niet in deze bijsluiter staat? Neem dan contact op met uw arts of apotheker.
De frequenties zijn vastgesteld als:
- zeer vaak: komt voor bij meer dan 1 op de 10 gebruikers;
- vaak: komt voor bij 1 tot 10 op de 100 gebruikers;
- soms: komt voor bij 1 tot 10 op de 1000 gebruikers;
- zelden: komt voor bij 1 tot 10 op de 10.000 gebruikers;
- zeer zelden: komt voor bij minder dan 1 op de 10.000 gebruikers;
- niet bekend: de frequentie kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald.
Bloed en lymfestelsel
Soms: abnormale bloedingen, voornamelijk van de huid en slijmvliezen (meestal blauwe plekken). Zeer zelden: tekort aan bloedplaatjes.
Afweersysteem
Zeer zelden: allergische reacties, waaronder netelroos (urticaria) en zwelling van het gezicht, de lippen, tong of keel en moeite met ademen of slikken (angio-oedeem).
Hormonen (endocriene aandoeningen)
Zeer zelden: syndroom met verhoogde niveaus van een hormoon dat zorgt voor het vasthouden van vocht (SIADH).
Voeding en stofwisseling
Vaak: verhoogd cholesterolgehalte van het bloed, verminderde eetlust. Zelden: verminderde hoeveelheid natrium in het bloed (hyponatriëmie).
Hyponatriëmie is voornamelijk bij ouderen gemeld en is soms het gevolg van een syndroom met verhoogde niveaus van een hormoon dat zorgt voor het vasthouden van vocht (SIADH).
Psychische stoornissen
Vaak: slaperigheid, slapeloosheid, opwinding, abnormale dromen (waaronder nachtmerries).
Soms: verwarring, waarnemen van dingen die er niet zijn (hallucinaties).
Zelden: overactief gedrag of overactieve gedachten (manische reacties), angst, vervreemding van zichzelf of het eigen gevoel (depersonalisatie), paniekaanvallen.
Niet bekend: er zijn meldingen van mensen die gedachten hebben over of gedrag vertonen met zelfbeschadiging of zelfmoordneigingen tijdens gebruik van paroxetine of vlak na behandeling (zie rubriek “Wanneer moet u extra voorzichtig zijn met dit middel?”).
Deze verschijnselen kunnen ook veroorzaakt worden door de onderliggende ziekte.
Zenuwstelsel
Zeer vaak: concentratiestoornis.
Vaak: duizeligheid, trillen van het lichaam (tremor), hoofdpijn.
Soms: langzame en/of onvrijwillige bewegingen (extrapiramidale stoornissen).
Zelden: acathisie (niet stil kunnen zitten) (zie rubriek: “Wanneer moet u extra voorzichtig zijn met dit middel?”), toevallen/stuipen (convulsies), een onbedwingbare drang om de benen te bewegen (Restless Legs Syndrome).
Zeer zelden: serotoninesyndroom (verschijnselen zijn o.a. rusteloosheid, verwarring, zweten, hallucinaties, overdreven reflexen, spierkrampen, rillen, snelle hartslag en trillen van het lichaam).
Oog
Vaak: wazig zien. Soms: verwijde pupillen.
Zeer zelden: verhoogde oogboldruk, waardoor uw ogen pijnlijk worden en u wazig gaat zien (acuut glaucoom).
Evenwichtsorgaan- en ooraandoeningen
Niet bekend: sommige mensen ontwikkelen bij het gebruik van Paroxetine Sandoz een zoemend, sissend, fluitend, rinkelend of ander aanhoudend geluid in de oren (tinnitus).
Hart
Soms: snelle hartslag.
Zelden: langzame hartslag.
Bloedvaten
Soms: tijdelijke verhoging van de bloeddruk of tijdelijke verlaging van de bloeddruk waardoor u duizelig wordt of flauwvalt wanneer u plotseling opstaat.
Ademhaling en borstkas
Vaak: geeuwen.
Maag en darmen
Zeer vaak: misselijkheid.
Vaak: verstopping, diarree, overgeven, droge mond.
Zeer zelden: maag- of darmbloeding.
Lever en gal
Zelden: verhoging van leverenzymwaarden.
Zeer zelden: leveraandoeningen (zoals leverontsteking (hepatitis), soms gepaard gaande met geelzucht en/of leverfalen).
Huid en onderhuid
Vaak: zweten.
Soms: huiduitslag, jeuken.
Zeer zelden: ernstige huidreacties, (onder andere erythema multiforme, het syndroom van Stevens- Johnson en toxische epidermale necrolyse), overgevoeligheid voor zonlicht.
Nieren en urinewegen
Soms: problemen met plassen zoals niet kunnen urineren of ongecontroleerd, onvrijwillig urineren (urine-incontinentie).
Geslachtsorganen en borsten
Zeer vaak: seksueel niet functioneren.
Zelden: te veel prolactine (een melkhormoon) in het bloed (hyperprolactinemie)/melkafscheiding. Zeer zelden: pijnlijke, aanhoudende erectie van de penis.
Skeletspierstelsel- en bindweefselaandoeningen
Zelden: gewrichtspijn, spierpijn.
Een hogere kans op botbreuken is gezien bij patiënten die dit soort geneesmiddelen gebruiken.
Algemeen
Vaak: krachteloosheid, toename van het lichaamsgewicht.
Zeer zelden: zwellingen veroorzaakt door het vasthouden van vocht.
Ontwenningsverschijnselen na het stoppen van de behandeling met Paroxetine Sandoz
Na het stoppen van de behandeling met Paroxetine Sandoz komen vaak ontwenningsverschijnselen voor (zie rubriek: “Wanneer mag u dit middel niet gebruiken of moet u er extra voorzichtig mee zijn” en “Hoe gebruikt u dit middel”).
Duizeligheid, gevoelsstoornissen (waaronder paresthesie en geluiden in de oren), slaapstoornissen (waaronder slapeloosheid en heftige dromen), agitatie of angst, misselijkheid en/of braken, trillen van het lichaam, verwarring, zweten, emotionele labiliteit, gezichtsstoornissen, hartkloppingen, diarree, prikkelbaarheid en hoofdpijn worden het vaakst gemeld.
Deze verschijnselen zijn meestal licht tot matig en gaan vanzelf weer over, maar bij sommige patiënten kunnen ze ernstig zijn en/of lang aanhouden.
Andere bijwerkingen uit klinisch onderzoek bij kinderen
In onderzoeken met paroxetine bij kinderen en jongeren onder de 18 jaar ervoer minder dan 1 op de 10 kinderen/jongeren één van de volgende bijwerkingen: een toename van zelfmoordgedachten en zelfmoordpogingen, poging tot zelfbeschadiging, vijandig, agressief of onvriendelijk gedrag, gebrek aan eetlust, trillen, abnormaal zweten, hyperactiviteit (te veel energie hebben), bewegingsdrang, emotionele verandering (waaronder huilen en stemmingswisselingen) en ongebruikelijke blauwe plekken of bloeden (zoals neusbloedingen). Ook toonden deze onderzoeken aan dat dezelfde symptomen voorkwamen, maar in mindere mate, bij kinderen en jongvolwassenen die suikertabletten (placebo) toegediend kregen.
In deze onderzoeken toonden sommige patiënten onder de 18 jaar ontwenningsverschijnselen nadat ze gestopt waren met paroxetine. Deze verschijnselen waren meestal gelijk aan die waargenomen bij volwassenen na het stoppen van paroxetine (zie hieronder en “Mogelijke bijwerkingen”). Daarnaast ervoeren patiënten onder de 18 jaar ook vaak (minder dan 1 op 10):
maagpijn, nervositeit en emotionele veranderingen (waaronder huilen, stemmingswisselingen, poging tot zelfbeschadiging, zelfmoordgedachten en poging tot zelfdoding).